Abrahamsen kan geluk niet op met etappewinst in Tour

Het was een dag om niet snel te vergeten. Vanuit het vertrek was het demarreren geblazen. Al snel reden Mauro Schmid en Jonas Abrahamsen al voorop met Ballerini als medevluchter. Daarachter werd heel hard gestreden om erbij te komen. Op een of andere manier was de juiste groep maar niet geformeerd, want het verschil met de kopgroep bleef onder een minuut, en telkens waren er weer nieuwe vluchters. Het ging echt hard, met meer dan 48 gemiddeld. In het proces kwamen Burgaudeau en Wright nog aansluiten

Op 68 kilometer ging Van Der Poel in de counterattack en hij kreeg Van Aert, Simmons, Laurence en De Lie mee. Een groep van formaat, maar ook eentje die elkaar in de houdgreep hield. Want met Van Aert en Van der Poel naar de finish is een soort doodvonnis. Maar ook VDP en Van Aert wilden klaarblijkelijk niet met elkaar in de aanval.

Met nog een paar steile klimmetjes voor de boeg ontstond een boeiend steekspel, waarbij de kopgroep telkens op 25 tot 30 seconden voorop bleef. Niemand wilde het vuile werk opknappen voor elkaar. En vooraan? Daar gooiden de originele vluchters Abrahamsen en Schmid de knuppel in het hoenderhok. De rest ging uiteindelijk overboord. Op de laatste klim, de Pech David, was de achterstand 40 seconden van VDP op de twee volgers.

Daar klapt VDP naar voren, maar blijkbaar wist hij niet dat er nog twee vooraan waren. Daar hadden de twee vooraan geen boodschap aan. Abrahamsen en Schmid gingen sprinten voor de winst en uiteindelijk trok de Noor aan het langste eind. In het interview achteraf zei hij nog: ‘ik moest deze etappe gewoon winnen’. En dat bleek ook, want hij trok de fiets erlangs bij Schmid en zo schreef hij wielergeschiedenis.

In het peloton bleef alles bij elkaar, maar op de laatste klim schudde Vingegaard nog even aan de boom. Dat leidde tot weinig, maar in de slotkilometers valt Pogacar nog hard tegen het asfalt. Hij komt ongelukkig in aanraking met Johanessen en knalt tegen de grond. Die gaat morgen een taaie dag tegemoet.

Ook Wout van Aert was teleurgesteld. Hij zegt: ‘leuk dat het elke dag beter wordt, maar beter worden is leuk voor op training, maar ik kom hier om te winnen en te presteren’. Aldus de meervoudige Touretappe winnaar Wout van Aert.

Het was een bijzondere dag voor UNO-X, want niet alleen was het de eerste etappe overwinning voor de Noorse formatie, maar was het ook een doorbraak voor Abrahamsen. De breuk die hij weken eerder opliep, was misschien wel de sleutel tot zijn succes.