Nu ging ik alleen. Met de auto. Als gevolg van de vele gezinsritjes die we de laatste tijd gedaan hadden begon er meteen een cd van K3 op een pittige volumestand te spelen toen ik wegreed. Ik liet het maar zo.
Aangekomen in Chaam stonden er vrijwilligers op de weg. Ik stopte en deed mijn raam open. Daarna zette ik K3 uit. Imago technisch had ik die handelingen beter in een andere volgorde kunnen doen. De man vroeg ik een inwoner was. Waarheidsgetrouw antwoordde ik ‘ja’. De man bleek inwoner van Chaam te bedoelen. Dat ben ik niet, en dus moest ik de auto op een wei parkeren en te voet verder.
Na het lammeren van 18 euro’s voor entree en een boekske begon het feest. Ik had er zin in. Omringd door “vremden” (Raamsdonkse verzamelnaam voor alle mij onbekende personen) ging ik eerst een bakske koffie drinken en het boekske doornemen. Op het terras waar ik stond begon het grote genieten. Een lokale Benidorm Bastard ging gewapend met zijn anderhalve tand een grote puntzak friet te lijf. Dat was smullen.
Daarna vertrok de Elite Zonder Contract. Geen van de deelnemers kwam mij bekend voor. Daar kwam snel verandering in. Ik kwam mijn oude vriend Nielsje en zijn zwager tegen. Niels supporterde zijn oude buurjongen, een zekere Jordy. We stonden op het punt waar de twee cirkels in de 8 elkaar kruisten. Zodoende konden we Jordy twee keer in één ronde voorbij zien komen. Niels doet nog steeds niks met mate en dus vlogen de ‘Jordy Jordy Jordy! Komaan Jordy!’ mij om de oren. Mooi.
We kwamen Ad Godefroy tegen. Hij was op de fiets en had worstenbrood gegeten bij bakker Nagelkerke. ‘Dè doe ik elk jaar. Bietje buurten met die meese. Goei worstenbrood hoor’. Uit het zakje achterop zijn truitje haalde hij zijn shagbuil en een aansteker die niet uit kan waaien. Later zag ik een halve koers lang hoe bij Bauke Mollema bijna een banaan uit datzelfde zakje viel.
We zagen een vrouw met grote borsten en een nogal uitbundige jurk voorbijkomen. ‘Let op’ zei Ad. Hij tikte de mevrouw op haar schouders en begon gelijk te praten. ‘Gij bent hier vroeger weleens rondemiss geweest denk ik hè?’, en waar ik eigenlijk een knal voor z’n bakkes verwachtte ontspon zich een geanimeerd gesprek over van alles en nog wat.
Ik liep met Nielsje mee naar zijn uitvalsbasis. Op een bankje in het gras zaten zijn vriendin en zoontje, zijn zwager, zijn zus en hun kinderen. De koelbox vol lekkernijen en de gastvrije ontvangst maakten mijn feestdag compleet. Niels zijn vriendin vroeg of ik gisteren ook naar de ronde van Surhuisterveen gekeken had. Ik wist niet dat die op tv kwam zei ik. ‘Daarom heeft hij die op zijn laptop gekeken’. Zoals ik al zei: Niels doet niks met mate.
Later zag ik nog zo’n momentje. Met een pen streepte hij de naam van Marcel Kittel door in het boekje en verving deze door Chris Froome. Op de stippellijntjes onder Team Sunweb vulde hij de naam van Sam Oomen in. Terwijl wij langs een voortuin liepen met daarin een barbecue van het formaat zeilboot vertrouwde hij mij toe dat Sam Oomen echt een hele grote gaat worden. Dat zei Niels een paar jaar geleden ook van Bobbie Traksel. Naar verluidt schept hij nu shoarma bij middelgrote festivals.
Langzaamaan liep de dag op een eind. Ik was inmiddels rood verbrand gelijk een oude Indiaan. Vlak voor ik naar huis ging kwam ik Ad weer tegen. Hij had Chris Froome aangeraakt zo zei hij. Ik was op de foto geweest met Puck Moonen. Verschil moet er zijn. Ad had een knokige Engelsman een beuk op de schouder gegeven en ik had mijn vuurrode arm om het nat bezwete lijf van de knapste sportvrouw van Nederland gelegd.
Vlak voor hij ging vroeg Ad aan een verkeersregelaar of dat nou een moeilijk baantje is. Het werd een taai gesprekje. Ik zei de vrijwilliger dat hij Ad gerust in de gaten kon houden. ‘Dat is er zo één die ook oversteekt daar waar het niet mag’ zei ik. Het wantrouwen viel van de man zijn gezicht af te lezen, en zijn hand ging preventief naar de walkietalkie.
Het zoveelste hoogtepunt van een prachtige dag. Overigens won Froome de wedstrijd bij de profs. Iets wat Nielsje mij ’s ochtends al voorspeld had. Geluk zit in kleine dingen.
Van de redactie: Ik werd gisterenavond laat getipt door Ralph de Ridder over een leuk verhaal van Marcel Timmermans over de Acht van Chaam. Gelezen, benaderd en nu is het ook hier te lezen. Dus tips zijn altijd welkom!
- Dé Acht van Chaam. - 28/07/2017