Tiel, 13 maart 2022. “Gelukkig hebben we genoeg”, zegt de vrouw achter de inschrijftafel lachend. Vijf minuten voor de start kom ik hollend de kantine in. Tijdens het warmdraaien schoot mijn rugnummer los. Ik gris een paar veiligheidsspelden uit het bakje, trek mijn wielershirt uit en speld gehaast mijn nummer weer vast.
Net op tijd neem ik plaats bij de start.
Veenendaal, 27 februari 2022. Verspreid door de kantine zitten renners. Helmen en bidons liggen op tafel. Sommigen drinken koffie uit rood geruite bekers, anderen prutsen met rugnummers en veiligheidsspelden. Achter een tafel zit een mevrouw met een laptop en een stapel rugnummers. Ik toon haar mijn gloednieuwe licentiepas en betaal het inschrijfgeld. Ze geeft me nummer drie. Zou dat ook
Ik staar naar mijn behaarde benen die onder het oranjeblauwe Rabobank-koersbroekje uitsteken. Aan mijn voeten zitten klittenbandschoenen met plaatjes onder de zool. Struikelend ben ik het trappenhuis afgedaald. Er zit een helm op mijn hoofd. Naast me staat een racefiets. Hoe ben ik in hemelsnaam in deze situatie beland?
Wielrenners. Ja, die heb ik wel eens op televisie gezien. In de