Over Bas Van Eijk

Bas van Eijk werkt thuis en ziet daarom alles van de Tour. En de rest van de wielerkalender. Werkt soms vanaf de Wahoo Kickr in Zwift.

Tourgedicht: Klein Kind

Door |donderdag 8 juli 2010|

rennen, springen, vliegen,
duiken, vallen en weer doorgaan
ja, zo leek het wel de afgelopen dagen
maar vandaag heerlijk biljartvlak
wie vandaag viel, lijdt aan epilepsie
zoals die fiets van cavendish
wat een klein kind
als een gefrustreerde tennisser
je raket op de grond gooien
je moet tegen je verlies kunnen
zei mijn opa altijd
niet dat hij een spurter was
hing zijn fiets op z’n 79e aan de haak
zie ik die

Tourgedicht: Als ie maar geen wielrenner wordt

Door |woensdag 7 juli 2010|

Als alle middelen zijn opgebruikt

Een vette godverdomme
Lichaam kaput
Geest total loss

Als de kaakspieren in een kramp trekken

Het voorhoofd een Scaniaflex
Zichtbaar afzien
Door de muur

Als vechten tot de dood doodgewoon lijkt

Flair of charme thuisgelaten
De dag verwensen
Stampen ‘till the end

Als la forza di volontà niet lyrisch meer lijkt

Aanroep dan de goden
In bocca al lupo!

Auteur: Joost Houtman (B)

Tourgedicht: Menchov, Cancellera en de volksaard

Door |dinsdag 6 juli 2010|

de man die sneller valt dan zijn schaduw
zo waren er gisteren veel
peloton tegen de vlakte

de man die sneller denkt dan zijn concurrenten
zo was er gisteren maar één
peloton onder curatele

de man die urenlang stilstond in het verkeer
zo waren er gisteren veel
de ronde van de chaos doorkruiste belgië

ach, dit volk heeft weinig nodig
om gelukkig te zijn
rijen dik, pils, hamburgers en vlaamse leeuwen

maar

Met de Franse slag

Door |maandag 5 juli 2010|

Wie heeft de aankomst in Brussel bedacht? Dat vroeg ik me af toen ik zondag 4 juli met verwondering de kluwen renners bekeek die Petacchi vrij baan gaf om nog eenmaal sprintend als eerste de meet te passeren.

Op 1500 meter voor de streep een haakse bocht, die staan altijd garant voor 1 of 2 onoplettende renners die rechtdoor gaan. Vooral

Tourkoorts

Door |dinsdag 29 juni 2010|

Bernard Hinault, 1979Een duister kamertje ergens achteraf. Ik sta op en loop naar het spreekgestoelte. Het is uitzonderlijk druk vandaag. 36 paar ogen staren zonder enige emotie naar het midden boven mijn hoofd. Ik staar terug over