De vriend van Basso
Rechts moest ik van hem fietsen. Met zijn linkeroor hoorde hij niets meer. Giuseppes rechteroor deed het nog. Al had hij ook aan die kant panne: “I’m so-orry! battery looow” riep hij terwijl hij aan z’n gehoorapparaat prutste. Dat ik tegen deze vriendelijke man moest schreeuwen, wende snel. En een bijkomend voordeel was dat hij het tergende kraken van mijn