Het gaat tegenwoordig zo gemakkelijk. Je vult je gegevens in, maakt een flinke hoeveelheid Engelse ponden over, klikt met de cursor op het groene balkje ‘submit’ en je staat op de startlijst van de Dragon Ride. De gedachte dat je met die achteloze druk op de muisknop je hoofd pardoes in de bek van een draak hebt geschoven, heeft wat meer
Mathieu van der Poel gaat hem rijden, en noemt de Slag om Norg een van de mooiste koersen in Nederland. Auteur Thijs Zonneveld heeft hem gereden, en prijst de wedstrijd over gravelstroken aan als het kleine broertje van de Strade Bianche. En jij kunt hem ook gaan rijden, en misschien zelfs winnen!
Zou Tom Dumoulin de Giro van 2017 tijdens de beklimming van de Stelvio al beslist kunnen hebben wanneer hij één gelletje minder had gegeten? Als we de woorden van Alessandro Petacchi, de Italiaanse oud-sprinter en analist bij de RAI, moeten geloven, is dat absoluut zo. Dumoulin had volgens hem zonder een teveel aan vloeibare suikers geen aandrang gehad,
Ride, eat, play music, sleep, repeat. Dat is het ritme waarop muzikant Ben Weaver de komende week door Nederland zal touren. De Amerikaanse artiest doet dat niet per tourbus maar op zijn Salsa Vaya racefiets. Op water, brood en soms een sigaret.
Met een gitaar aan de ene kant van zijn lichtgewicht bagagedrager en aan
Verspilde verf vloerde Mollema, toonbeeld van zuinig rijden. Een klodder verf die —als God’s Great Banana Skin— een renner keihard op zijn plaats zet die wars is van hoogmoed.
Dat vloekt als een Gronings godverdomme in een koolzaadveld!
Het zal de Tour een worst wezen. Echt. De Tour de France is een monster, dat spuugt op
