Over Gert Coone

Gert Coone (Gent, 1971) was redacteur bij Het Volk toen deze krant nog haar jaarlijkse Omloop kon organiseren. Als persvoorlichter bij Toerisme Oost-Vlaanderen begeleidde hij nadien met sadistisch genoegen de internationale pers tijdens fietstochten over de bulten van de Vlaamse Ardennen. Sinds 2009 is hij marien meteoroloog bij het KMI, zodat hij altijd weet uit welke hoek de wind waait. Handig als hij zelf nog eens 100 kilometer wil fietsen of schaatsen.

De colère van de Zweedse kampioene tijdrijden

Door |zaterdag 24 juni 2017|

In Zweden is Lisa Nordén woensdag nationaal kampioen tijdrijden geworden bij de vrouwen. Daar was ze natuurlijk best tevreden mee, maar na afloop schoot ze toch verschrikkelijk uit haar krammen en gaf ze de wielersport een veeg uit de pan.  Waarom? Omdat ze maar 25 kilometer mocht rijden, terwijl de mannen 50 kilometer onder de wielen kregen. “Beste wielersport,

Over de hittestressindicator

Door |zaterdag 15 oktober 2016|

Terwijl we renners bij bosjes zien bezwijken onder de warmte, blijven de organisatoren van het WK in Doha bij hoog en laag volhouden dat er niets aan de hand is.

In een  reportage van de NOS tonen ze aan de hand van de WGBT-hittestressindicator aan dat de omstandigheden in Doha op dit ogenblik vrijwel ideaal zijn om te sporten. Waar

Belgen, juich even hard voor D’hoore als voor Boonen

Door |maandag 27 juni 2016|

Een jaar of drie geleden stond ik, als onafhankelijk toeschouwer, te kijken naar een jeugdwedstrijd in mijn woonplaats. Ik zag hoe een twaalfjarig meisje probleemloos meedraaide in de kopgroep, tussen vijf jongens. “Sterk hoor”, zei ik tegen een wielervader die toevallig naast mij aan het dranghek stond. Hij keek mij aan, zweeg eerst enkele seconden en antwoordde toen: “Koersen is

Waarom de Waalse wielerbelofte alleen in Wachtebeke won

Door |maandag 22 juni 2015|

Het is 8 juli 1990. Het keurig uitgedoste oude heertje dat naast mij staat aan het dranghek, kijkt reikhalzend uit naar de aanstormende kopgroep. Hij is tot tranen toe ontroerd als de renner van de Tulip-formatie luttele seconden later luid schreeuwend en met één hand in de lucht vlak voor onze neus als eerste de aankomstlijn overschrijdt. De winnaar bolt