Over Herman Loos

Herman Loos (1981) is een klimmer gevangen in het te zware lichaam van een zwemmer. Hij woont in Tarbes, hoofdplaats van de Pyreneeën, en rijdt bijgevolg vaak bergop, traag genoeg om intussen elke meter van zijn cols te kennen.

De grootste niet-winnaar uit het peloton

Door |dinsdag 13 september 2016|

zubeldia-140Dat was het dan weer: Zubeldiaans negentiende in de Vuelta. Haimar Zubeldia had ook een surfer kunnen worden, daar aan de Baskische kust in de buurt van San Sebastian. Dat werd hij niet. Hij wordt wielerprof, dichter bij het godendom kom je niet in Baskenland. Geen enkele regio ter wereld schijnt meer

Duizenden kilometers op kop

Door |woensdag 29 juni 2016|

Mooie zomers waren dat: je zette je televisietoestel aan, rechtsboven stond een getal met drie cijfers voor de komma. 118,7. Dat was nog bijna drie volle uren koers door nulle part France. In beeld zag je, onveranderlijk, een of andere lange zwiep. Licht wiegend met de schouders trapte hij zijn verzet rond. Tientallen kilometers op kop van het peloton. Gisteren

Een biljartvlakke rit

Door |dinsdag 28 juni 2016|

Er kunnen over koers niet genoeg boeken geschreven worden. Zo, dat niemand me dat nog kan verwijten. Op mijn tafel ligt het Handboek Tour de France 2012 door Michael Boogerd en Maarten Scholten. Daarin staan alle ritten beschreven, ook de vijftiende rit die van Samatan naar Pau over mijn trainingswegen dendert. We lezen daarover het volgende in het rubriekje

Route du Sud: speeltijd voor een Tourfavoriet

Door |zondag 19 juni 2016|

Zaterdagmiddag. De horizon is donkergrijs. Ergens in dat donkergrijs, op twee uurtjes fietsen van hier, rijdt een peloton de koninginnenrit van de Route du Sud. Over Tourmalet, naar de Col de Couraduque. Dat is een weinig bekende, korte en nijdige slotklim, die met plateautjes en steile haarspelden tegen de flanken van de Soulor leunt. Mooi stukje Pyreneeën.

Ik was hem gaan

Vergeten wielrenner: Bjørn Stenersen

Door |maandag 2 november 2015|

stenersenBjørn Stenersen (9 februari 1970- 16 september 1998)

In het boek De Lance-factor van Mart Smeets viel mijn oog op een zinsnede die de sportjournalist optekent uit de mond van Hennie Kuiper: “Die Stenersen leeft niet meer, weet je dat? Overleden, hartstilstand. Ineens.”

Het is de uitloper van een verhaal over twee jonge

Gert Steegmans of het rijden van twee keer honderdvijftig meter

Door |maandag 20 juli 2015|

Zou ooit een ploegmaat van Gert Steegmans, een op handen gedragen topsprinter die geacht wordt vanuit het zog van de grote vriendelijke reus uit Limburg naar de meet te snellen en op het einde de armen in de lucht te gooien, gevreesd hebben om helemaal niet meer bij diens achterwiel vandaan te komen?

Ik heb Gert Steegmans wel eens gebruikt in