Over Ivo Pakvis

Ivo Pakvis (1981) heeft een achtergrond als sportjournalist, werkt nu voor Sterc Internet & Marketing. Fietst. Klopte ooit Lieuwe Westra niet in een sprintje.

Getest: Isadore Long Sleeve Jersey

Door |donderdag 18 juni 2015|

Isadore 2 Foto: Facebook Isadore

Het mag dan zomer zijn, de écht warme dagen zijn tot nu toe op één hand te tellen en worden, geheel in Nederlandse stijl, afgesloten met onweer en regen. Dat laatste betekent dat het de volgende dag weer relatief fris is en dat is voor de gemiddelde

Getest: The Bibs van RedWhite

Door |maandag 4 mei 2015|

Bib_Shopify2_a98af9c7-2fe4-4379-93df-1a6cc5b146c6_grandeWeinig dingen werken tijdens het fietsen zo verschrikkelijk op de zenuwen als een broek die na een X-aantal kilometer peddelen begint te schuren, of gaat zorgen voor een verdoofd gevoel in plekken waar een verdoofd gevoel helemaal niets te zoeken heeft. Daarom is een investering in een fatsoenlijke koersbroek er eentje

Getest: Castelli Sorpasso Bib Tights

Door |donderdag 30 april 2015|

Het mag dan lente zijn, het Nederlandse klimaat is bepaald niet betrouwbaar genoeg om vanaf nu blind op korte broeken te rekenen. Daar komt bij dat menig wielerzaak de kleding voor de winter momenteel lekker in de uitverkoop gooit, om ruimte te maken voor de collectie voor de zomer. En dus is het een perfect moment om alvast te gaan

Getest: Sportful Hot Packs

Door |donderdag 9 april 2015|

norain De Hot Pack NoRain

Rule #9 in de lange lijst met regels van de Velominati stelt het volgende:

“If you are out riding in bad weather, it means you are a badass. Period.”

Iedereen kan fietsen in zonneschijn, een graadje of twintig en met een zacht briesje over de polders. En

De val van Marcel Aregger

Door |vrijdag 27 maart 2015|

Daar zat Rudiger Selig in Dwars door Vlaanderen. Bek vol modder, koers naar de klote, alle reden om zich eens even goed kwaad te maken over omstandigheden waar hij niets aan kon doen. Maar er waren dringender zaken. Op de grond lag Marcel Aregger en Marcel Aregger reageerde even niet meer op prikkels van buitenaf. En dat woog zwaarder dan

Klimmen

Door |woensdag 18 maart 2015|

Het moet ongeveer halverwege de Col de Hundsruck zijn geweest. Het moment dat mijn bravoure definitief gorgelend in het putje verdween. Het breekpunt. Het moment dat ik besefte dat mijn vork zo belachelijk veel hooi bevatte, dat hij niet alleen ver doorboog, maar begon met knappen. Ondanks de overweldigende metaalmoeheid wist ik mezelf nog de berg op te wringen tot