Lees deel 1 van De Lus
Lees deel 2 van De Lus
Een man die vlakbij me stond had een paar in elkaar gevouwen papiertjes met namenlijsten erin. Het programmaboekje.
Wie is nummer 78? vroeg ik.
Zonder op de
Halverwege de Burgemeester Steenstraat stond een aanhanger van transportbedrijf Köller vlak aan de weg en daarop waren mannen bezig papieren te ordenen achter de inschrijftafel en had een man een microfoon in zijn handen,
Toen mijn moeder haar EHBO-koffer aan het ordenen was werd er aangebeld. Doe jij open? zei ze. Dat deed ik. In de voortuin stond een lange jongen met een racefiets, in een spijkerbroek. Hij vroeg: Mag ik me misschien bij jullie omkleden?
Van mij wel, zei ik.
Ik ben nog steeds bang dat er in de afdaling iemand valt, zoals in de Giro d’Italia van afgelopen jaar. Zelfs mijn zoon weet nog dat Wouter Weylandt een vrouw achter heeft gelaten en dat zij een baby zal krijgen, en misschien inmiddels wel heeft gekregen. Mijn zoon
Ik heb de buiteling van Johnny Hoogerland inmiddels al heel vaak terug gezien. Het was gruwelijk. Tijdens de live-uitzending zag je eerst de renners plat liggen en daarna zag je in de herhaling pas wat er gebeurd was. Vrij snel stonden er op allerlei sites herhalingen. Dat is funest.
In 2008, het Olympische jaar, werd Marianne Vos in Manchester wereldkampioen op de baan. In haar gemeente Wijk en Aalburg werd ze gehuldigd. Over het filmpje van die huldiging schreef ik toen een aantal artikelen op een andere sportsite, en de reacties waren drie jaar geleden vrij heftig, vooral uit de Noord-Brabantse gemeente zelf. Ik zou oordelen en afgeven