Er zijn een paar dingen die je moet weten als je naar Zweden gaat. Bijvoorbeeld dat aardbeien geserveerd worden met melk en suiker. En dat je als je een huis binnengaat altijd je schoenen uit moet doen bij de voordeur, als je tenminste niet onbeleefd wilt zijn. Ook
In het algemeen hebben commentatoren geen goed woord over voor Thomas Voeckler. Maar gisteravond werd ik tijdens het kijken van De Avondetappe aangenaam verrast door Mart Smeets. In zijn prachtige commentaar bij de samenvatting van de ploegentijdrit roemde Smeets het gebaar van Voeckler, die even een hand op
Ik vind het ontroerend als mensen iets voor een ander doen, of voor elkaar. Om die reden moet ik altijd huilen bij tv-programma’s waarin mensen hulp krijgen. Ik kijk dan ook niet naar zenders als RTL4, Net5 en SBS6, want dat is echt te veel van het goede.
Is een Tour de France ooit zo spannend begonnen? Een (relatief) vlakke etappe, niet bijzonder zwaar, 198 frisse renners: het leek geen recept voor veel spektakel. Maar met wielrennen weet je het maar nooit. Mensen vragen mij wel eens waarom ik het liefst de hele etappe kijk –
Beek, 27 juni 2010. Het Wilhelmus klonk. Op het podium stonden drie jonge wielrenners: een van hen was de nieuwe Nederlands kampioen, de andere twee waren verliezers. Aan de rechterkant van de winnaar stond Pieter Weening driftig zijn
De eerste keer dat ik de foto bekeek had ik eigenlijk alleen oog voor de kampioenstrui. Volgens velen de lelijkste kampioenstrui uit de geschiedenis van het wielrennen, maar laten we de mening van velen voor het gemak even negeren. Mijn oog viel namelijk niet op dat driekleurige shirtje omdat het lelijk was, maar omdat het afweek van de rest.