Het roer moest om bij team Lotto NL- Jumbo. Na de initiële vreugdedans bleek men toch wat omlaag te moeten in budget. En minder geld betekent minder vedetten: Lars Boom vertrok. Bauke Mollema vertrok. Dus kwam er onverwachts ruimte vrij voor jonge honden. Timo Roosen is zo’n jonge hond. Hetiskoers vroeg hem in een

Eigenlijk is er maar een woord om de Belkin-soap tijdens en na de tijdrit van gisteren te beschrijven:

Pijnlijk.

Pijnlijk omdat Mollema naar excuses zocht. Pijnlijk omdat de nieuwe tijdritfiets pas tijdens de tour geleverd kon worden en pijnlijk omdat men elkaar openlijk afviel.

Uiteraard heeft Belkin een fantastische tour achter de

Het is paar minuten na de finish. Garmin-Sharp heeft zojuist haar allerlaatste kans op een touroverwinning verzilvert. De laatste strohalm werd aangegrepen. Na vele valpartijen, warme dagen, natte dagen, zware dagen en nog zwaardere dagen, stoppen twee uitgebluste Nederland voor de camera van Han Kock.

We zien een huilende Groninger en een nuchtere Leidenaar. De Groninger is niet meer in staat

Daar stond hij dan.

Gebutst en geschaafd langs de kant van de weg  en in de vorm van zijn leven. Weer een droom die uiteen spatte. Hij probeerde het nog met de moed der wanhoop. Lijkbleek ging hij voort. Het mocht niet baten. Het was voorbij.

Alberto zuchtte eens diep en nam plaats

Een kleine kink in een uiterst dikke kabel. Zo zou ik de prestatie van het uiterst succesvolle Giant-Shimano gisteren willen omschrijven. Bij afwezigheid van de ene Duitse krachtpatser, ging de ander er met de buit van door.

Net na de finish werd direct gezocht naar oorzaken. Professionaliteit impliciteert immers een constante dorst naar verbetering. Veelers vond dat er niet heel veel

‘War on wheels, man. It’s just war on wheels.’ zo beschreef Matthew White ooit een natte editie van Parijs-Roubaix in zijn typisch knauwend Australisch accent.

En inderdaad, gisteren was de dag van de chaos, van de mijnwerkersgezichten, van de bloeddoorlopen ogen, van het kwijl, van