Over Matthias Vangenechten

Matthias Vangenechten (geboren in het jaar dat Rebellin zijn eerste profwedstrijd reed en ook op de dag dat Eddy Merckx het levenslicht zag) gelooft dat ironie en twijfel het bestaansrecht van wielrennen zijn, al is hij daar niet zeker van. Er lag een grootse carrière voor hem in het verschiet als sportjournalist, maar gelukkig herwon hij tijdig zijn zelfrespect en schrijft hij nu obscure blogs vol. Matthias kent nog altijd alle Nederlandse Girowinnaars uit het hoofd.

Echt geluk zit in een dertiende plaats

Door |maandag 29 mei 2017|

Ook ik meende Tom Dumoulin te moeten huldigen, u weet misschien al, de meest recente winnaar van de Giro d’Italia, weliswaar zonder hierbij gebruik te maken van hoerakreten en superlatieven die men anders alleen hoort wanneer een koene, Vlaamse renner Dwars door Vlaanderen wint. Mijn doorwrochte redenering luidde als volgt: alleen middels een boycot van super,

Analyse van Tom Dumoulin zo nuchter als Tom Dumoulin zelve

Door |maandag 29 mei 2017|

Ik kan u een opsomming van superlatieven voorschotelen of ik kan u tarten met een ironisch, minimaliserend stuk om alzo in het geniep Dumoulins krachttoer nog een keer te accentueren, zij dit onbegrepen zou blijven. Ik dien te werk te gaan als Tom Dumoulin zelve. Nuchter en de feitelijkheden van op afstand analyserend. Zonder complexen en niet verleid door emoties.

Het

Marco Pantani en de eeuwige discussie (nu eindelijk uitgeschreven)

Door |maandag 22 mei 2017|

Elke Giro is het weer van dat en het wordt er niet minder gênant om.

Wat dan? Renners die juichen omdat ze nog maar één ronde hoeven te fietsen? Podiummissen die zich dociel laten objectificeren? Filippo Pozzato?

Nee, driewerf nee. Ik heb het over dat potsierlijke gedweep met Marco Pantani. Nu kwam de Giro aan in Oropa, omdat Pantani daar in 1999

Voorbeschouwing Giro

Door |dinsdag 2 mei 2017|

Nu Alejandro Valverde de efficiëntste methode in jaren schijnt te hebben gevonden om bloed te verversen en Philippe Gilbert geen ijver schuwt om ‘Ibargureneffect’ in de woordenboeken te jagen, scheen het in de sterren geschreven dat Michele Scarponi de Giro zou winnen, in alle geval niet dat hij inmiddels zelf aan de hemel zou fonkelen.

De acteur Michele Scarponi, in alle

Een Column Over Tom Boonen (zowaar)

Door |vrijdag 24 februari 2017|

Zie daar!

Wie waar?

Tom Boonen. Ken je hem niet? De brute Vlaamse volksheld die middels lendenrukjes de harten van menig belijder van de edele wielersport doet overslaan.

Nee, wordt hij dan nooit geïnterviewd?!

Ik heb besloten. Ik doe mee aan de Tom Boonenmanie, ofschoon je op het eerste gezicht een sprinter moet zijn met een zuchtje ambitie in Milaan-San Remo om

Het nieuwe wielerjaar in 50 stellingen

Door |donderdag 12 januari 2017|

1. Het Australisch kampioenschap tijdrijden, nee de Santos Tour Down Under, nee de Trofeo Porreres en aanhangsel, nee de GP La Marseillaise, nee de Trofeo Laigueglia, nee de Omloop Het Nieuwsblad (nee de Omloop Het Volk, nee Gent-Gent), nee Parijs-Nice, nee Milaan-San Remo.

2. Onthullingen over wie er met een motortje in zijn fiets reed. Maar nu echt. Ja, echt. Geloof