Jan Janssen is een held. Dat is hij ook en Jan Janssen is het daar volmondig mee eens.
We schrijven ergens begin jaren 90. Mijn vrouw Maleen staat voor de klas in Den Haag. Ik, geboren op 19 mei 1968, ben aan het afstuderen in Amsterdam. We houden van elkaar. We vestigen ons in Den Haag, drie hoog achter en krijgen
23 juni 2004. Voor de eerste keer staat de Noord Nederland Tour als profkoers op de kalender. Startplaats Groningen en finishplaats Leeuwarden hebben onderling afgesproken dat deze koers jaarlijks gehouden wordt en om en om van start- en finishplek wisselt. De gemeenten steken er geld in. Een profkoers is een goede investering om extra aandacht voor het noorden te genereren.
Gent-Wevelgem heet sinds enige jaren Gent-Wevelgem In Flanders Fields. Daarmee besteedt de organisatie aandacht aan de historische gebeurtenissen in het noordwestelijke deel (en dus de Westhoek van België) van het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daar kun je allerlei cynische stukken over schrijven, bijvoorbeeld over een sprintkoers die meer aandacht kan gebruiken. Als je heel erg van het padje bent
Jacques-Charles Sels, Antwerpenaar, kwam in 1920 bij een auto-ongeluk aan aan zijn einde. De wielerjournalist overleed terwijl hij op verkenning was voor de wedstrijd Milaan-Antwerpen, die gehouden werd als opmaat voor de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen. Hij werd 58. Sels was geroemd, geliefd en gerenommeerd. Notabene een Franse krant organiseerde daarom voor hem in 1921 een In Memoriamkoers:
In deze rubriek vragen we vriend van Het is Koers Nico Mattan, oud-winnaar van Gent-Wevelgem, specialist van het Vlaamse voorjaar, oud-ploegleider, zoon van een biermarchand, koersadviseur, BV’er en tegenwoordig ‘sales representative’ van onze vrienden van Kwaremont Bier van brouwerij Bavik om zijn mening over de afgelopen koersen van dit voorjaar.
Ça va?
Ik kom net van de vleesbeurs als ambassadeur van Kwaremont.
Het moet rond 1976 zijn geweest. Ik was 8 jaar oud.
Het was de tijd dat bovenop de Muur van Geraardsbergen Le Paradis Perdu een mooi café was waar je in de achterkamer boven een soort klif op drie verschillende biljarts kon driebanden.
Mijn vader was dominee; is eigenlijk, en dan ga je niet met pensioen maar chique met emeritaat. Na zijn