Het is me wat, hier bij mij in de buurt.
Een paar weken geleden is Jacques met pensioen gegaan.
Wie mij volgt, weet wie Jacques is: het is de man van de beste pistolets van uren in ’t rond. Ineens hing er een blad achter de toonbank, de vrouw van Jacques had er in dat mooie geschrift van haar iets geschreven over
Zaterdag komt de koers naar huis.
En we zijn er klaar voor.
Ik weet het wel: ze hebben al gereden in de Algarve, op Mallorca. En waar nog allemaal? God, jongens: in de woestijn. Ze hebben zelfs al gewonnen, Tim Wellens drie keer. Er is ook al Breaking News geweest: “Tom Boonen gevallen!” De debatten over de graaicultuur van politici en over
Precies 40 jaar geleden won Lucien Van Impe als laatste Belg de Tour de France. In het boek Lucien beschrijft hij hoe hij de huldiging op de Champs-Elysées beleefde.
Hoe ik nerveus word in het centrum van Parijs. Hoe ik vijf ploegmaats rond mij verzamel. Hoe de Franse president mij verwacht. Hoe ik een Renault krijg en hoe Rita een verrassing
Ik heb genoten, de voorbije drie weken. Van de – hoeveel? – acht Belgische ritzeges in de Ronde van Italië. Oké, ik weet het. Ik moet dat anders formuleren: van de acht ritzeges van Belgische ploegen. Maar ach, zo nauw wil ik het echt niet nemen. Ik ben een Belg, ik vind dat ‘we’ acht keer gewonnen hebben. U vergeeft
Margriet Van Damme uit de Bookmolenstraat in Wetteren wist op zondag 26 maart 1961, om vijf uur ’s ochtends, nog niet dat het die dag de laatste keer zou zijn dat er in het voorjaar zoveel volk in haar café over de vloer zou komen. Ze was die dag zo vroeg uit bed gestapt met een lichte tinteling. Ze
Er zijn zo van die dagen dat alles klopt.
Zondag was er zo eentje.
Het begon al vroeg: Jacques had alweer de beste pistolets van uren in het rond gebakken. Voor het eerst lagen er paaseieren in de toonbank. “Geef er maar twee”, zei ik. Het ontbijt was schitterend: krakend verse broodjes, veel boter en wat chocolade. En veel koffie. De zon