Over Robert van Willigenburg

Robert van Willigenburg (1967). Verzamelt verdwenen wielerbanen. Publiceerde het boek Hier lag een Wielerbaan (Dato, 2019). Veelfietser zonder doel. Klimtalent van 94 kilo, veldrijder zonder intervalvermogen. Berijdt ’s winters een oude Empella van Erwin Vervecken, die hij ooit liet afspuiten door Lars Boom. Fotojournalist vanaf zijn geboorte, die humor in beeld prefereert boven cynisme. Reed 3x Parijs Roubaix en wil volgend jaar weer. Wielerhoogtepunt: samen met Joop Zoetemelk op een kamertje in Huez een bergetappe kijken.

Aankomst op de wielerbaan

Door |woensdag 10 april 2019|

Zondag finisht Parijs-Roubaix traditioneel op de Vélodrome van het Noordfranse stadje. Vroeger kwamen er heel veel wegwedstrijden aan op een wielerbaan, zoals een aantal Belgische klassiekers en vooral etappes van de Rondes van Frankrijk en Italië. Hoe zat dat in Nederland?

Zeeburgerbaan De Zeeburgerbaan in Amsterdam, nu een deel van de Indische Buurt

Jan

Hier lag een Wielerbaan – Boekpresentatie

Door |dinsdag 5 februari 2019|

Weet je nog dat er een fotoboek kwam over vergeten Wielerbanen? Dat is nu af. De boekpresentatie is maandagavond 18 februari. In Amsterdam, Pakhuis De Zwijger, tijdens de thema-avond Bike & City. Toegang is gratis, maar aanmelden is nodig. Dat kan hier: https://dezwijger.nl/programma/legends-on-wheels/?flush=true

Het eerste exemplaar wordt uitgereikt aan Piet van Heusden (1929), oud-wereldkampioen achtervolging.

Binnenkort volgt een bespreking

De laatste pedaalslagen naar de finish

Door |dinsdag 7 augustus 2018|

Wageningen, oude wielerbaan uit 1934 is nu een camping Wageningen, oude wielerbaan uit 1934 is nu een camping

De crowdfunding voor het Grote Boek van de Verdwenen Wielerbanen nadert de finish. Help je mee met het laatste zetje? Dan kan het fotoboek naar de drukker!


Eind juni kon je

Roadkill: fietsen met de Das

Door |zaterdag 14 juli 2012|

Het is hondenweer, de dag voor le quatorze juillet, de Franse nationale feestdag. Her en der worden er zonder veel overtuiging op dorpspleintjes rijen bankjes en partytenten neergezet. De avond voor de feestdag wordt er normaal gesproken al echt gefeest. Maar de loodgrijze lucht doet geen enkele belofte.

Ik rijd moederziel alleen, maar tot de kruin gemotiveerd, door de Morvan. Een

Hoe ik mijn helden ontmoette en er zelf een werd

Door |vrijdag 4 februari 2011|

Op de dag dat ik impulsief een geintje uithaal met de makers van een televisieprogramma, is toevallig de beroemdste komiek van het land in de uitzending. Zijn aanwezigheid maakt de grap met het mislukte programmaonderdeel volledig af.

Steven Rooks

Ik loop door Huez. Dat is een op ruim 1700