‘De kat van Ome Willem is voor zeven maanden naar Parijs geweest (…) en hij wil alleen maar op een Franse bak. Kouwe kak.’
Tijdens lange autoritten stopten mijn ouders regelmatig het cassettebandje van ‘Ja zuster, nee zuster’ in de radio. (Ja, ik kom nog uit de tijd waarin kinderen niet over de playlist gingen).
Iets verderop in het liedje: ‘Hij is
Tijdritdag in de Tour. Niet-wielerliefhebbers, sowieso betreurenswaardige types, snappen de lol ervan niet. Ze denken dat ze kijken naar mannen die zo hard mogelijk fietsen.
Vreemd. Het is zó veel meer dan dat, natuurlijk.
Hard fietsen gaat niet om hard fietsen. Het gaat niet om spieren, maximale zuurstofopname of rode bloedlichaampjes. En ook niet om aerodynamica. Ben je mal.
Het enige dat telt:
De millimetersprint. De een vindt het fan-tas-tisch, de ander vindt het niks. Ik zit in het kamp van de ander. Oké, je hebt je wiel 0,76578654 nanoseconde eerder over de meet geduwd. Eeuwige roem.
Ik snap de nood aan een winnaar. Mentaal dingetje – na 4 uur koers kijken wil je gewoon uitsluitsel. En praktisch: je kunt moeilijk 186 renners op
Even terug naar de huilende Biniam Girmay. Ik zit niet zo in de statistieken maar niet witte etappewinnaars in de Tour zijn op de vingers van één hand te tellen.
Misschien zelfs wel op één vinger.
Niet dat huidskleur ertoe doet. Of toch? Fysiek zijn mensen uit Oost-Afrika uitermate geschikt voor duursporten. Maar: hoe veroorloof je
Dagelijks hoogtepuntje op Sporza: het gesprekje tussen Renaat en José en de mannetjes van de radio. De prettig-monotone manier van praten van verslaggever Christophe Vandegoor verraadt dat hij moeiteloos alle 21 etappes achter elkaar zou volkeuvelen.
Waar Renaat en José in een kille Brusselse studio achter een scherm zitten, daar reizen Vandegoor en kompaan Sven Nijs met het Tour-circus mee. Zoals
Rrrring.
‘Hallo, met wie spreek ik.’
‘Dag, met Marc Oberman, ik…’
‘Hé gappie, ouwe rukker.’
‘Hoe weet u dat?’
‘Sorry, ik hield je voor een ouwe vriend.’
‘Ik ben stagiair bij de Avondetappe en ik….’
‘Wat voor etappe?’
‘Een talkshow rond de Tour de France, met Dione.’
‘…’
‘We zijn op zoek naar gasten. Ik hoopte dat u wilde komen…’
‘Om wat te doen?’
‘Praten over koersen.’
‘Ik heb mijn buik wel vol