Topsport is jezelf overwinnen.
Iedere keer weer jezelf overwinnen.
Als het regent en je eigenlijk niet naar buiten wil om te trainen. Als het melkzuur in de finale van een koers uit je oren spuit, maar je toch een gat moet dichtrijden. Als je niet won terwijl je wel de beste was, en je er de volgende koers er weer moet staan. Alsof dat nog niet zwaar genoeg is, zijn er renners die het nog moeilijker hebben. Voor wie er nog meer obstakels zijn. Of voor wie de gebruikelijke obstakels nog wat hoger zijn.
Thomas van Ee is iemand die extra obstakels overwint. Thomas heeft het Syndroom van Asperger, een milde vorm van autisme. De dagen tussen kerst en nieuwjaar reed hij de NK Baanwielrennen in het Omnisport in Apeldoorn. Thomas is autistisch en topsporter. Dat levert een extra strijd op, naast de strijd in de baan.
Maar Thomas is een slimme jongen. Hij kan zelf structuur aanbrengen en zich daaraan houden. Op die manier heeft ook zijn VWO afgerond en is hij nu bezig met een studie biomedische wetenschappen in Nijmegen. Dat gaat hem ook goed af. Van alle eerstejaars behoorde Thomas tot de minderheid die zijn propedeuse in één jaar haalde. De combinatie is niet makkelijk, want studie en sport vergen veel tijd. Om alles te kunnen combineren, werkt hij met lijstjes. Lijstjes voor vanalles.
Lijstje met de spullen die hij mee moet nemen. Check.
Lijstje met het programma van de dag. Check.
Lijstje voor de warming-up. Check.
Lijstje met de startvolgorde, zodat ie precies weet wanneer die start. Check.
En zo voort.
Totdat Thomas zeker weet dat alles goed is voorbereid en hij zich vol kan richten op waar het deze dagen om draait. Zo hard mogelijk fietsen, en dat kan Thomas ook. Afgelopen juni won hij nog het NK Tijdrijden voor studenten. Hij is 21 en dat dwingt hem bij het NK met de grote mannen mee te fietsen. Hoewel hij door zijn studie niet zo veel heeft kunnen trainen als hij wilde, rijdt hij toch sterk.
De tijdrit en de achtervolging zijn z’n specialiteiten, want gedrang in een peloton trekt hem minder. De strijd tegen de klok is overzichtelijker en daardoor prettiger voor Thomas. Vooral in Apeldoorn. Het is zijn thuisbasis en dat geeft toch nog wat meer rust en structuur dan een ‘vreemde’ baan. De begeleiders en officials tijdens het NK zijn de mensen van RTV De Adelaar, zijn eigen vereniging, waar hij zijn trainingen afwerkt. Daarnaast is de baan wat breder en is de overgang tussen bochten en rechte stukken wat minder heftig.
De aansluiting met de internationale toppers ligt buiten zijn bereik. Het zou een nóg strakkere planning betekenen. En daarbij een nóg strakkere uitvoering van die planning. Thomas hoeft ook niet per se prof te worden. Het zou een veel kwetsbaarder carrière betekenen. Eén keer vallen of een slecht jaar en de carrière kan over zijn. Vooral in het baanwielrennen is een carrière lastig, omdat de beloningen minder groot zijn dan op de weg. Zijn studie biedt hem daarnaast een steviger basis. Het fietsen is voor hem vooral een uitlaatklep. Na een dag studeren zijn er weinig dingen fijner dan het hoofd leeg maken door de regelmatige rondjes op een wielerbaan. ‘Mens Sana in Corpore Sano,’ zoals hij het zelf omschrijft.
Hoewel Thomas misschien nog geen grote uitslagen rijdt, is hij een inspirerende renner. Hij laat zien dat je groots kan presteren zonder prijzen te pakken. Groots presteren gaat namelijk niet alleen om het pakken van prijzen. Het gaat vooral om het overwinnen van obstakels.
