Nederland, in elk geval sportminnend Nederland, is in het weekend waarin deze wielerwedstrijd wordt verreden met heel iets anders bezig. 25 en 26 juni 1988, op zaterdag neemt het Nederlands voetbalelftal het tijdens het EK 1988 op tegen de Sovjet Unie. De uitkomst is bekend en Nederland viert de overwinning uitbundig.
Zondag staan er ‘echter’ ook nog wat andere sportwedstrijden op de agenda. Het Nederlands Kampioenschap wielrennen is er daar eentje van. In Rheden wordt niet per se een sprint verwacht maar dat wordt ’t wel. Jean-Paul van Poppel en Mathieu Hermans zijn dan de Nederlandse sprinters maar zij komen niet in het verhaal voor.
Teun van Vliet wordt derde, Adrie van der Poel tweede en Peter Pieters – ook best een goeie sprinter – grijpt naar het rood-wit-blauw. Daar is hij erg blij mee, net als zijn ploegleider Cees Priem en zijn sponsor TVM dat de grotere ploegen Panasonic, Superconfex en PDM de baas is.
Toch kopt Dagblad Trouw ‘Kampioen met lege handen’. Pieters is dan wel kampioen maar grote wedstrijden blijven hem dat jaar verstoken. TVM is nog te klein voor de Tour de France, ook al heeft Priem Phil Anderson aangetrokken en speciaal voor de gelegenheid Johan van der Velde tussentijds bij het Italiaanse GIS weggehaald.
Priem probeert collega-ploegleiders te bewegen met kleinere ploegen te gaan rijden (acht renners in plaats van toen nog negen) maar dat zien naar verluid alleen zijn Nederlandse collega’s Post, Raas en Gisbers zitten. Hetzelfde artikel vertelt ook dat andere ploegen juist ook aan TVM-renners trekken nu het niet naar de Tour mag. Tja.
En Pieters? Die is op dat moment ook nog niet eens opgenomen in de selectie voor het WK op de weg in Ronse, maakt Trouw sportjournalist Johan Woldendorp het verhaal compleet. Tja.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020