Vrijdag 4 oktober stipt om 14:55 zit ik achter mijn computer. Ingelogd en wel op de website van de Groene Engel om kaartjes te kopen. Gelijktijdig drinkt een resem oude mannetjes aan een bar in Oss snel hun glazen leeg om zich in een keurige rij naar de kassa te begeven. Niet voor een wereldbekend artiest of groot festival, maar voor het Brabants Wielercafé. Om 15:10 volgt het sein “Uitverkocht”. Ik heb mijn kaartje dan al ingelijst boven mijn bed hangen.
Het programma begint met een kort optreden van Alex Roeka, die kan putten uit een schitterend repertoire: Ik ben een renner, de Muur van Geraardsbergen, de onbekende renner en natuurlijk De rode vod. In deze bescheiden zaal met aandachtig luisterend en muisstil publiek komen deze door slechts een akoestische gitaar gedragen liedjes goed tot hun recht.
Eerste tafelgast is Thijs Zonneveld. Nog maar een week trotse vader van dochter Fee, -nog gefeliciteerd, Thijs!-, nu al weer een uitstekende gast voor een avond als deze. Er ontspint zich een fijn gesprek tussen interviewer Peet Kappen en Thijs, wiens uitspraken altijd relativeren en goed onderbouwd zijn. Beginnend bij zijn wielercarrière, het ambt van koersdirecteur bij de wedstrijd Veenendaal – Veenendaal, en “Die berg komt er” motiveert hij waarom hij nu (wieler)journalist is. Als zodanig blijft Zonneveld op het podium als bondscoach Johan Lammerts aanschuift. Om en om stellen Peet Kappen en Thijs Zonneveld nu de vragen aan Lammerts. Als het grote scherm de beelden van Lammerts’ overwinningen in de Ronde van Vlaanderen en een Touretappe toont applaudisseert het publiek.
Wim Daniels
Na een kort intermezzo door Alex Roeka en een hilarisch verhaal van Jace van de Ven*, over te zware wielertochten voor een Bourgondiër met gekwetst zitvlak en de presentatie van het wielertijdschrift Helden* is het tijd voor Wim Daniels.
Daniels is bekend als columnist van Spijkers met Koppen, tafelgast bij Pauw & Witteman en DWDD en waar al niet meer. Dat is een goede zaak. Beter nog is dat hij vroeger coureur was. Niet lang, en zonder veel deuken in de boter, maar toch: hij kan erover meepraten en doet dat met zichtbaar plezier. Zo ook vanavond. Zijn vakgebied is taal, en kundig springt hij van het geschreven woord over op een korte verklaring van het woord fiets naar anekdotes uit zijn wielerverleden. Mooie anekdotes waarbij hij meermaals bijval uit de zaal krijgt als de naam van een renner uit de ronde van Geffen hem even ontschoten is. Daniels windt de volgepakte zaal om zijn vinger. Smullen voor de liefhebber!
Na weer een liedje van Alex Roeka is het tijd voor Bram Tankink om op het podium te komen. De kracht van een avond als deze ligt in het feit dat renners op hun gemak en zonder zeurende vragen hun woordje kunnen doen. Tankink verwoordt zijn motivatie om te fietsen en zijn plaats binnen het peloton op zijn Tankinks: met droge humor. En door regelmatig midden in een betoog te vragen wat de gestelde vraag nu ook alweer was.
Na het programma blijft de zaal en de bar open en is er de mogelijkheid om het magazine Helden, wielersport in Brabant en de boeken van de gasten te kopen en te laten signeren. Goed om te zien dat hier gretig gebruik van wordt gemaakt.
Tijdens de gezellig drukke borrel na afloop sprak ik met de organisatie van het wielercafé af om eens verder te praten over een wielercafé in Utrecht, in de aanloop naar het Grand Départ 2015. Weliswaar onder één strikte voorwaarde: Geen Heineken op de tap. Maar voor het zover is zijn er nog twee edities van het Brabants Wielercafé. Ik zit bij de volgende kaartverkoop niet achter mijn computer, maar op een barkruk in Oss, tussen de vaste gasten.
Het Brabants wielercafé is een warm bad met te hoge randen. Je komt maar moeilijk uit de roes.
* Jace van de Ven is auteur van oa. Mag ik nog wat wind van achteren waar ik een recensie over schreef. Aanrader!
- 100 Fietsen - 12/12/2023
- Welk bier past bij Gent-Wevelgem? - 21/03/2023
- Gent-Wevelgem: zelf fietsen en/of doorkomst bij ons? - 27/02/2023