In de aanloop naar de Tour de France 2012 vertellen hetiskoers-bloggers over hun persoonlijke herinneringen aan de Tour. Vandaag de vijf mooiste persoonlijke Tourherinneringen van Léon Geuyen.
Riis op Hautacam
De Tour van 1996 was de Tour waarin Miguel Indurain ongenadig van de troon werd gestoten. Niet door de renners die hem in voorgaande jaren hadden bedreigd, maar door een kale Deen.
De Tour de France. Daar kun je dus op gokken. Ook in de historisch warme zomer van 1995, diep in de provincie, in de Friese Wouden, waar een viertienjarige Pieter Weening waarschijnlijk al rondfietste. Ergens tussen Opel Mantra en Koikarper, tussen Dunlop Enerka, Autorama en Philips. In Drachten waar de Kaden zijn. Het waren de jaren van klinkende namen die
Ik heb een slecht geheugen. Zonder Wikipedia en YouTube ben ik nergens. Dat maakt het voor mij eenvoudig een lijstje als dit in te leveren: als zelfs ík het heb onthouden moet het wel memorabel zijn. Overigens lever ik als je het me morgen vraagt waarschijnlijk een compleet ander lijstje in.
5. La Plagne, 2002. Ik heb het niet gezien. In Engeland
In de aanloop naar de Tour de France 2012 vertellen hetiskoers-bloggers over hun persoonlijke herinneringen aan de Tour. Vandaag de vijf mooiste persoonlijke Tourherinneringen van onze “chef vergeten wielrenners”: Frank Heinen.
1. Ik had altijd gedacht dat dit dus niet kon, een Nederlander die iets won.
2. Sindsdien is mijn angst voor vallen aangevuld met een angst voor niet-vallen.
3.
De mooiste wielernamen komen uit Italië, maar voor de meest verschillende wielernamen moet je in Zwitserland zijn. Met de vier hoofdtalen (Duits, Frans, Reto-Romaans en Italiaans) die in het land worden gesproken en de centrale ligging in Europa kent Zwitserland tal van mooie wielernamen. Tijdens de Ronde van Zwitserland, die tot zondag door de verschillende taalgebieden kronkelt, schotelt Het is
Dat de organisatoren van de Giro d’Italia een voorliefde hebben voor smalle bergpaden, het liefst onverhard en onmenselijk steil, is algemeen bekend. Maar ook de klassieke Italiaanse hellingen krijgen aandacht van de RSA. Dit jaar bijvoorbeeld in de twintigste etappe, waarin zowel de Stelvio als de Mortirolo zijn opgenomen. Hellingen met een legendarische, bijna mythische status. Die het decor waren