Romans Vainsteins (3 maart 1973)
De wereldkampioen van Plouay heeft nog altijd een website. Surf naar www.vainsteins.com en lees: ‘In deze periode zal hij zich vooral concentreren op zijn familie, zijn vrouw Elisabetta en zijn twee kinderen Anastasia en Alexandra. Romans wil echter graag met
Wie briest er nog in het peloton? Wie vloekt, tiert en scheldt zijn ploegmaten stijf? Er wordt te veel getwijfeld en te weinig gevloekt onder Nederlandse renners. Dat is de onuitgesproken conclusie na drie Nijmeegse wielertalkshows met kenners. Eerder werd hier al over de
Gezocht: buitenlanders die hard met een fiets door modder kunnen rijden. Dat moet zowat de samenvatting van het WK veldrijden zijn.
Moeten we als Belgen nu blij
1. Zoals er in de Nederlandse literatuur sprake is van de Grote Drie, zo is dat ook het geval in de Nederlandse wielrennerij. Zoetemelk, Raas, Knetemann. Alle drie wonnen ze tien Touretappes, alle drie werden ze wereldkampioen. Puristen willen nog wel eens een boom opzetten dat Kuiper ook in dat rijtje hoort, maar dat gaat niet. De Grote Drie zijn
‘Weet je wat je hem moet vragen? Dat van die Opel Vectra, of dat waar is. Je weet wel, van het WK in 1985. Volgens mij gaf-ie Andersen een Opel Vectra. Ken je dat verhaal niet?’
Ik ben van 1974. Het WK wielrennen heb ik als 11-jarige op tv gezien. Hoogstwaarschijnlijk met mijn broer en vader op de bank in de
Joop Zoetemelk werd tweede in de Tour, bemachtigde het rood-wit-blauw in Valkenburg en won een rit en het bergklassement in de Vuelta. Het was in 1971 niet voldoende om renner van het jaar te worden.
Nee, de Gerrit Schulte Trofee