Dit stuk verscheen gisteren op JetseBol.nl en is met toestemming hier opnieuw gepubliceerd.
Morgen gaat Thomas Dekker op een fiets proberen zoveel mogelijk kilometers in één uur weg te trappen. Een dappere poging waar je ballen voor moet hebben. Letterlijk en figuurlijk. Probeer maar eens een uur in een zo meest aerodynamische positie op een smal zadeltje te blijven zitten, met een hoge cadans en zonder veel mogelijkheid om uit het zadel te komen! That hurts!
De laatste maanden is het werelduurrecord een hot item. Jens Voigt, Matthias Brändle, Jack Bobridge en Rohan Dennis hebben allen een poging gewaagd.
Thomas heeft echter een groot voordeel op zijn concurrenten, zijn poging is op hoogte (1900 meter) in het Mexicaanse Aguascalientes. Een stadje (750.000 inwoners, ja dat is klein in Mexico…) in het midden van Mexico. De wielerbaan van Aguascalientes staat bekend als de snelste van de wereld. Momenteel zijn van de negen mogelijke wereldrecords (200 meter mannen en vrouwen, 1 kilometer mannen, 500 meter vrouwen, teamsprint mannen en vrouwen en individuele achtervolging vrouwen) er zeven gevestigd in Aguascalientes.
Ondanks dat de UCI probeert het wielrennen te mondialiseren blijkt wel dat de wielerwereld klein is. Toen ik in 2007 nog junior was kwam ik al in Aguascalientes terecht. Het wereldkampioenschap vond er plaats. Helaas liep het WK voor de Nederlandse equipe uit op een klein drama. Dankzij de douane zaten alle renners 7 dagen zonder fiets. De dagen werden doorgebracht op een spinningfiets in een plaatselijke gym. Toen de fietsen arriveerden sloeg de halve mannen ploeg tegen de grond in een trainingsritje. Gelukkig wist ik overeind te blijven. In de wegwedstrijd kreeg ik pech met mijn ketting, maar wist desondanks als beste Nederlander te finishen op plaats 20. Ook in de tijdrit kon ik geen hoge ogen gooien en eindigde ik op plaats 19. Het was mijn eerste kennismaking met Mexico en ik was direct verliefd op het land. Het zou echter nog twee jaar duren voordat ik ook viel voor de charmes van een Mexicaanse…
Zoals ik al zei is de wielerwereld klein, Thomas Dekkers geboortegrond ligt net zoals de mijne in het mooie West-Friesland en Jack Bobridge en Rohan Dennis zijn allebei teamgenoten van mij geweest.
Het werelduurrecord heeft sinds 1972 op naam gestaan van ene Eddy Merckx. Sinds 1 januari trap ik op een Merckx mijn kilometers weg.
Tegenwoordig heb ik West-Friesland ingeruild voor het Spaanse Girona. En afgelopen week was het ‘Monkey Town’ juniorenteam hier op trainingskamp. Zondag heb ik nog een duurtraining van vijf uur met die mannen weggetrapt. Als junior kwam ik zelf uit voor deze formatie onder leiding van Dick Lof (toen nog Sinnige Bouw wielerteam). En wie rijdt er voor deze ploeg? Het neefje van Thomas Dekker!
Is dit toeval?
Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik Thomas veel succes wens!
#trappenblijft
- Connection Dots - 25/02/2015
Geef een reactie