Slapen in een verlaten spookhuis. Samen met duizenden enthousiaste tifosi de Blockhaus, Stelvio, Val Gardena en Piancavallo bedwingen. In het wiel hangen van legende Francesco Moser. Brabantse gastvrijheid in de camper van Jan en Els uit Gemert. Voorin de Sunweb-volgwagen tijdens de klim naar Oropa. Selfie met de enige echte ‘duivel’ Didi. Rauwe natuurschoon in de Abruzzen en de Dolomieten. Roze versierde dorpjes. De gruppetto die er uiteindelijk toch nog kwam. Het heerlijke weer. Espresso en roze krantenpapier. En bovenal het van zo dichtbij beleven van de wielersport op een ongekend hoog niveau.
Het idee van de blog ‘Stammie’s Giro’ was om het perspectief eens niet te richten op de kopmannen. Maar op de knecht die vanuit zijn specifieke rol bijdraagt aan het beter presteren van de kopman. Tom Stamsnijder was meteen enthousiast over het idee. Niet om zelf in de aandacht te staan. Wel om inzicht te bieden in het vak ‘knechten’. Om ons wielervolgers te laten zien wat het betekent om drie weken achtereen op topniveau te presteren. Om voor het eerst als team te focussen op een algemeen klassement in een grote ronde.
Als blogger bleek Tom Stamsnijder een schot in de roos om mee samen te werken. Geen vraag was te gek. Zijn analyses waren helder en zijn antwoorden oprecht. Eerlijk genoeg om me een sneer te geven als hij het ergens niet mee eens was (“Pelucchi moet je niet de berg op duwen. Als die zelf niet boven komt dan moet ie een ander vak kiezen”) of complimenten te geven (“Jij schrijft leuke verhalen, ik herken mezelf erin”). Hoe vermoeid ook, Tom was altijd bereid mijn vragen te beantwoorden. Lang hoefde ik nooit te wachten.
Morgen keert hij terug naar vrouw, dochtertje en hond Dex in Bornerbroek. Blij dat het erop zit, want de ronde heeft hem gesloopt. Nu nog overheerst de vermoeidheid. Na morgen gaat hij langzaam beseffen dat hij een belangrijke, misschien wel onmisbare schakel is geweest in nu al historisch Nederlands wielersucces. Al zal hij dat laatste nooit zelf bevestigen.
In hartje Milaan moedig ik nummer 155 van het klassement zo meteen extra luid aan. Want ik ben fan van deze vakman geworden. Iemand die zijn eigen talenten ten volste benut, het teambelang vooropstelt en met volle overgave doet wat ie leuk vindt.
“Ik ben knecht en daar ben ik verrekte goed in”.
PS Bedankt Stammie voor deze wervelende weken, bedankt Ellen-Jane en Judith voor het onmisbare meedenken en meelezen, bedankt HetisKoers voor het podium dat jullie bieden voor verhalen over deze prachtige sport en bedankt lezers voor de waardering!
Stammie’s Giro. De 100ste Giro d’Italia in het wiel van Tom Stamsnijder, Twentse meesterknecht van Team Sunweb
- De rest is bonus - 08/05/2020
- Mijn nieuwe wielerheld - 22/07/2019
- Generaal Teunissen maakt zijn weg - 08/07/2019