Site pictogram HET IS KOERS!

dag 4 | het kwaad dat Etna heet

Hij neemt er vandaag flink de tijd voor. Goed om zijn stem weer even te horen.
Met als enige onderbreking een dollende Laurens ten Dam, die af en toe voorbij sloft.
Kan die volgens Stamsnijder niks aan doen. Hoe ouder je wordt, hoe erger de rustdagen zijn.
Het doorbreekt het ritme van de routiniers. Het liefst willen ze fietsen en verder niets.

“Ik kan trouwens af en toe wat kreunen. Moet je niks geks van denken.
Ik lig bij de masseur, die hard moet werken om me van wat knopen af te helpen.”

De eerste dagen van de Giro waren -zoals gewoonlijk- moeilijk. Teamleden moeten ingespeeld raken op elkaar. Lichaam en geest moeten wennen aan de dagelijkse ontberingen. De harde wind maakte de koers de afgelopen dagen extra zwaar en de renners nerveus. Dat betekent continu opletten. Zorgen dat je kopman in de juiste positie blijft zitten. Hem geen kostbare energie en tijd laten verspelen. En ja, natuurlijk hadden ze zondag liever in de eerste waaier gezeten. Hij zag het gebeuren. Maar ze zaten middenin de ‘wasmachine’. Als je dan even geen goed gat vindt om in te duiken, dan is de vogel gevlogen.

“Auw! Sorry. Zo hé, daar had ie me flink te pakken.”

Het voorgerecht is verorberd. Tijd voor de eerste amuse. Vandaag wordt het meteen vuurwerk, op de flanken van de Etna. De eerste tikken worden uitgedeeld onder de favorieten. Dromen blijven levend of spatten uiteen. Na vandaag weten we welke kopmannen hun favorietenrol waarmaken. En welke verrassingen zich melden aan het front.

De mindere klimgoden hebben andere zorgen. Hun kopman goed afleveren en op tijd de finish te halen, dat is in het kort waar het om draait. Voor Stamsnijder wordt het zo’n dag. Want Stamsnijder en de bergen, dat is als een zoetwatervis in een bak met zout water. Vrienden zullen de twee nooit worden. Hooguit dulden ze elkaar voor een tijdje.

“Ruim 80% van dit peloton bestaat uit klimmers. Lichtgewichten die niet op het vlakke hoeven te beuken tegen de wind. Met mijn postuur heb ik bergop niks te zoeken. Voor mij is een berg noodzakelijk kwaad. Een obstakel waar ik met zo min mogelijk inspanning overheen moet. Zodat ik mijn kopman de volgende dag weer kan ondersteunen.”

Laten we vanmiddag allemaal even een momentje aan de zwoegende Stamsnijder denken, op het moment dat Eurosport op het voetbal overschakelt. Deze taaie Tukker verdient het.

Stammie’s Giro. De 100ste Giro d’Italia in het wiel van Tom Stamsnijder, Twentse meesterknecht van Team Sunweb
Laatste berichten van Martijn Kogelman (alles zien)
Mobiele versie afsluiten