De angst voor Dwars door Vlaanderen

Dwars door Vlaanderen. Alleen de naam al. Gezien het parcours is het ook dat: dwars door Vlaanderen. Het begin in West-Vlaanderen, in Roeselare, en het zwaartepunt in Oost-Vlaanderen, rondom Nokere.

Toch gaat het dezer dagen vooral om ‘overleven’. De editie van 2024 staat nog in het geheugen gegrift van vele renners en rensters. Een gruwelijke valpartij die onder anderen Wout van Aert zijn voorbereiding en hele seizoen kostte. Die nog steeds door lijkt te werken bij het slachtoffer zelf, maar ook in de rest van het peloton. Het was niet alleen die editie die werd ontsierd door valpartijen. Eerdere edities van hetzelfde laken een pak. Een voorgerecht dat verkeerd viel. Letterlijk.

Hierdoor gaat het ineens niet over het winnen van die koers, maar over recht blijven, uit de problemen blijven. De vraag die al rees: waarom is Van Aert net niet scherp genoeg in het voorjaar, lijkt een antwoord te hebben: angst voor de val.

Maar niet alleen bij Van Aert: ook Pedersen benoemt het in interviews met onder andere Wielerflits: ‘niet vallen in Dwars door Vlaanderen’. Je zou bijna zeggen: stap dan ook niet op? Want hoe belangrijk is die ene koers in het grotere plaatje? Wie zal het zeggen. Van der Poel is duidelijk: geen Gent-Wevelgem, Geen DdV, maar wel nog even gericht trainen voor die eerste zondag in april.

Voor Van Aert c.s. is het zaak om het monster in de ogen te kijken. Hij staat wel aan de start, samen ook met Van Baarle, die ongelukkig viel in de Santos Tour Down Under. Over vallen gesproken: Philipsen was sterk in Gent-Wevelgem, maar lag ook vorige week op de grond, Tim Merlier, idem. Hoe zullen zij aan de start staan?

Hopelijk krijgen we een mooie koers, valpartijen-vrij waarin Van Aert net die paar procent extra kan vinden. Alles als voorgerecht voor zondag. Want dan is het Koers!