Touretappe
Even meende ik op het laatste moment nog overstoken te worden door twee renners, maar toen ik goed keek waren het motoren die me escorteerden naar de finish. Geen achtervolgers te zien. Zitten, handen omhoog en mijn eerste etappewinst in de Tour was een feit. Dat jaar won ik er nog een stuk of acht, alsmede de Amstel Gold Race, het WK en de Ronde van Boxmeer. Niet slecht voor een coureur op een fiets zonder krom stuur of versnellingen. En al helemaal niet slecht voor een 10-jarige.

Valpartij
Toen ik om me heen keek zag ik onbekenden, een dokter en mijn ouders. Allen met een zorgelijke blik in de ogen. ‘Hoe voel je je?’ vroegen ze me in koor. ‘Weet je hoe je heet? Weet je wat er is gebeurd?’ Op alle vragen moest ik het antwoord schuldig blijven. Ik stelde slechts een tegenvraag: ‘Is mijn fiets nog heel?’

Macht
Het is maar een toertocht, maar die Gerrie Knetemann Classic beleefde ik als een koers. Toen halverwege de vlam in de pan sloeg, ben ik mee gaan draaien op kop. Tijdens een flinke aflossingsbeurt, monsterde ik na een haakse bocht het achterland. Een man of veertig hing op ’n lint en koerste op leven en dood. Er vielen gaten en er werd gevloekt.

Gelukzaligheid
Eindelijk gingen we dan de mooiste aller koersen rijden: Parijs-Roubaix! Het regende die dag, het onweerde zelfs. Alles wat ik kon op een fiets moest ik aanwenden. Ik genoot. In het Bos reed ik lek. Op ‘t Carrefour zelfs tweemaal. De bandjes gooide ik niet weg, ik sloeg ze om mijn lijf, en leek op een coureur uit vervlogen tijden. Op de strook van Hem voelde ik voor de zesde maal mijn velg. Ik had geen reservebanden meer, maar kreeg er een toegeworpen door een Nederlander die me al een paar keer had zien staan. Vol gif ben ik daarna naar Roubaix gereden. Met die banden om mijn lijf moet ik er uitgezien hebben als een Michelinmannetje. Door al het malheur was ik in niemandland terecht gekomen en lang na mijn maatjes reed ik ’t Vélodrome in. De finishlijn passeerde ik met een brok in mijn keel.

Berusting
Te oud om me nog illusies te maken over een wielercarrière bleek ik ineens toch in staat Lars Boom en Léon van Bon zonder enig probleem te volgen. Ik sprak mijn verbazing erover uit. ‘Houd vol! Je doet het geweldig’, twitterde @lvanbon terug.

André Schaminée
Laatste berichten van André Schaminée (alles zien)