Site pictogram HET IS KOERS!

De ene renner is de andere niet

Op bijna precies hetzelfde moment dat Lance Armstrong zonder enige vorm van nadere toelichting werd gevrijwaard van vervolging deed men Alberto Contador de das om. Twee jaar schorsing, dat was de uitspraak die dan eindelijk werd uitgesproken.

Twee jaar?
Neen, het meest bevreemdende is dat het een schorsing is met terugwerkende kracht. Il Pistolero mag begin augustus 2012 weer deelnemen aan wedstrijden. Net op tijd voor de Vuelta. Toen ik dat bericht vernam fronste ik toch eventjes de wenkbrauwen en ik zocht in mijn geheugen naar een ander geval van schorsing met terugwerkende kracht. Kon ik niet vinden. Hoewel die gelegenheid er geweest was bij Thomas Dekker, om maar een naam te noemen. De Nederlandse renner werd positief bevonden toen men een eerder afgenomen bloedstaaltje opnieuw controleerde. De techniek was beter geworden, zodoende vond men het opportuun om het nog eens te onderzoeken. Jawel hoor: positief. Dekker werd twee jaar geschorst, te beginnen vanaf de datum van de tweede controle. Dat vond ik vreemd, ik had het eerlijker gevonden indien de schorsing met terugwerkende kracht was begonnen, dus: vanaf het moment dat men hem de eerste keer had onderzocht. Toen was hij positief, niet een jaar later.
Wat voor Thomas Dekker niet kon, bij Contador is dat geen probleem.
De reden is eenvoudig, schijnt het. De schorsing van Contador gaat in vanaf 25/01/2011, de dag dat de Spaanse wielerfederatie hem veroordeelde. Veroordeling die na beroep van de renner werd geschrapt. Maar omdat hij na de Tour van 2010 enkele maanden niet koerste wordt die herleid tot zes maanden. Dat is toch wel een heel bizarre motivatie.

Er moet meer aan de hand zijn. Het gevaar bestaat dat men allerlei complottheorieën in elkaar gaat draaien waarom Contador er vanaf komt met een relatief lichte straf. Relatief, omdat men over het afnemen van zijn overwinningen in de Giro en de Tour niet licht moet doen. Dat komt hard aan. Maar hij staat over zes maanden wel weer tussen zijn collega’s aan de start van de Vuelta. Andere renners kenden dat geluk niet. Of zullen het niet kennen.
Toch maar eventjes een complottheorie bedenken.

Op 6 augustus 2010 werd bekend dat Contador was betrapt met 5 picogram clenbuterol in zijn bloed. Dat was het resultaat van een controle op 21 juli 2010, tijdens de tweede rustdag van de Tour en de dag voor de rit naar de top van de Mont Ventoux. Die vijf pictogram kwam in zijn bloed na het eten van een besmet biefstuk – waarop de Spaanse vleesindustrie furieus reageerde want met hun vlees wordt niet gesjoemeld. We zullen dat ook maar geloven. Wat we zeker moeten geloven is dat clenbuterol een maskeringmiddel is voor bloeddoping, en laat nu ook nog eens iets gevonden zijn in zijn bloed dat daarop wijst. Het heeft met weke plastic te maken. Helaas zijn daar geen sluitende bewijzen voor op tafel gelegd.

Al snel kwam de gebruikelijke geruchtenstroom op gang en beweerde hier en daar iemand dat de UCI en de notabelen van de Tour al eerder op de hoogte waren maar het onder de pet wilden houden. Kwestie van het blazoen niet nog meer te besmeuren. Dan begon de toch wel zeer lange periode van processen, in beroep gaan, veroordelen en die veroordelingen terug intrekken. Op de een of andere manier wilde men Contador blijkbaar niet straffen. Het duurde en het duurde en het werd uitgesteld en weer uitgesteld. Blijkbaar kon men geen beslissing nemen. Tot het niet meer houdbaar werd en men dan maar met dit konijn uit de hoge hoed kwam: twee jaar schorsing met terugwerkende kracht.
Zoals gezegd: dit is een complottheorie en we weten met zijn allen dat zoiets niet waar is.

De straf is gewoonweg rechtvaardig en alle denkbare sporttribunalen hebben naar eer en geweten gehandeld.

Een vraag blijft hangen, blijkbaar is het ene biefstuk niet het andere. Op het afgelopen WK voetbal voor -17-jarigen werden er maar liefst 178 jeugdige voetballers betrapt met een minieme hoeveelheid clenbuterol in hun bloed. Geen probleem, dat Mexicaans vlees is niet te vertrouwen. Dat weten we allemaal. Andere sporters zijn voor hetzelfde misdrijf vrijgesproken, die hadden dan weer vlees uit China gegeten, of uit een of ander vreemd land waarvan men niet weet wat die allemaal in hun eten draaien. Te mijden, die landen. Dat is ook de reden waarom de Nederlandse sportbonden hun atleten voorhouden als ze een tornooi of wedstrijd in die landen hebben over te schakelen naar een vegetarisch menu. Doen de renners ook, veel vlees wordt er niet meer gegeten tijdens de Ronde van Peking. Men moet blijkbaar opletten waar men zijn biefstukje eet.
Het ene biefstuk is het andere niet.

Contador is overigens vegetariër geworden – maar zoals dat gaat in de wielerwereld: dit bericht wordt soms tegengesproken, er bestaat geen consensus over of dat nu al dan niet waar is. Ja, dat is wielrennen: over zoiets eenvoudigs kan men het al niet eens worden.
Dat men over clenbuterol, schorsingen, doping, gesjoemel etc. het niet eens wordt is niet meer dan logisch, zo bekeken.

Zo kan het zijn dat de ene renner, Armstrong, zonder enige vorm van uitleg wordt gevrijwaard van vervolging en de andere, ook zonder nader commentaar, wordt geschorst met terugwerkende kracht.

Zo kan het zijn dat de ene renner de volle mep als straf krijgt en de andere wordt geschorst met terugwerkende kracht.

De ene renner is de andere niet.
Wielrennen, het blijft tot in al zijn vezels een vreemde sport.
Boeiend, juist daarom: boeiend en fascinerend tegelijkertijd.

Mobiele versie afsluiten