Vandaag – op de Champs-Elyssée – kwam de Tour van 2019 na drie weken ten einde. We zagen de renners van Team Ineos op een rijtje poseren – met in hun midden de gele trui. Er werd geklonken met champagne, we zagen beelden van renners die zich zittend op de stoep de pizza goed lieten smaken, er werd teruggeblikt op alle mooie momenten, van de glorie van onze Mike in Brussel en de souplesse van Alaphillipe tot de chaos en de modderstromen in de Alpen. De mooiste Tour van deze eeuw? Het zou zomaar kunnen. Voor ons kwam het allemaal samen in een foto van Luisa Gonzalez, genomen in Zipaquira, Colombia. Op de achtergrond: twee volwassen armen in juichstand. Op de voorgrond: een jongetje van een jaar of tien, in wielershirt, met wielerhelm, dikke vreugdetranen biggelend over zijn wangen. En hetzelfde ongeloof in de ogen als bij de winnaar van de Tour. Nog een jaar of 12 – dan zien we misschien ook hem terug – vechtend op de flanken van de Mont Ventoux tegen een klein rossige menneke uit Nuenen, dat eerst de trots van het dorp zag rijden en er vervolgens op uit trok met z’n neefjes om een Tourdefranske te rijden in de polder. Dankjewel Jumbo Visdag, merci Alaphillipe, felicidades Dave Brailsford. We hebben nondedju genoten.
Deze Rode Lantaarn wordt gepresenteerd door Willem Dudok, Tim de Gier en Jonne Seriese en wordt mede mogelijk gemaakt door Scorito, Canyon, Hetiskoers.nl en Dag en Nacht Media. De titelmuziek is van de Swing Ninja’s. Abonneren op de Rode Lantaarn kan bijvoorbeeld via iTunes – waar je ook – wel doen hoor! – een puike recensie kunt achterlaten.
Reageren op deze podcast?
Je vindt ons op Twitter: @timdegier & @willemdudok & @t0ngarcon. Én we hebben een mailadres: post@derodelantaarnpodcast.nl.
Geef een reactie