Toegegeven, het verleden van Cobo is niet onomstreden. Reed bij Piepoli en Riccó in het team, toen Saunier Duval uit de Tour werd gegooid. En zijn prestatiecurve oogt opmerkelijk. Menig volger fronste dan ook zijn wenkbrauwen, indachtig al die dopinggevallen die de Vuelta het laatste decennium teisterden. Maar de insinuaties die Michel Wuyts maakte over ’s mans prestatie, waren wat mij betreft misplaatst.
Alhoewel ik mijn handen niet in het vuur steek voor deze eigenaardige Cantabriër, geloof ik in andere oorzaken. Technische, welteverstaan. Want negen van de tien keer klimmen coureurs met een versnelling van zo’n 39 tandjes op het voorblad en 23 aan de achterzijde. Maar daarmee moet zelfs de lichtste berggeit op Angliru, Kronplatz of Zoncolan voet aan de grond zetten.
Terwijl Cobo omhoog peddelde met een ultralichte 34-32, parkeerde Wiggins achteruit in op 38-32. Fuglsang kreeg een wielklem met 36-28. Mollema trapte zijn knieën kapot op dezelfde versnelling. Ook Froome viel regelmatig stil. De ritwinnaar trapte veel lichter dan de Britse kampioen. En met Mollema en Froome was het verschil omgerekend bijna vijf kransjes. Logisch toch, dat hij niet stilvalt? Dat zijn cadans beter is?
Zo’n misrekening zou de mecanicien van Cavendish voor de grap eens moeten maken. De Brit met de 16 als zwaarste verzet de sprint insturen, in plaats van de 11. Hij zou aan alle kanten voorbij gestoken worden. Sterker, dikke kans dat hij niet eens op tijd aan de meet geraakt om in koers te mogen blijven.
De conclusie na vandaag is wat mij betreft dan ook hard. Want om nanoseconden te winnen, worden er miljoenen geïnvesteerd. Denk aan weggewerkte kabels. Geïntegreerde zadelpennen. Bobbeltjesprofielen. Ultraplatte voorvorken. Dan is het wrang, dat de Vuelta misschien wel beslist is door simpelweg een goede verzetkeuze.
- Sella Ronda: In het spoor van de Giro - 05/09/2017
- Val di Fassa: In het spoor van de Giro - 17/08/2017
- En dan nu de Muur! - 06/04/2014