De magie van Alpe d’Huez volgens Gert Jakobs

We hadden al vier etappes gewonnen, met van Poppel in Le Mans en Besançon. Gölz won in Nancy en Jelle Nijdam in Liéven.
De 11de Etappe finishte in Morzine. Fabio Parra, dat hele kleine, Colombiaanse punaisewippertje, won daar de etappe, na 232 loodzware kilometers.

We sliepen in Hotel ‘la cadavere aigri’ (het verzuurde kadaver) aan de route, avec ‘Le trou ouvert’ (met het hol open).
Jan Raas had Aristakes in het hotel uitgenodigd, om er bij ons de nodige moraal in te stampen.
Aristakes, wielerliefhebber en bekend van de hit ‘kom in mijn armen’, in duet met Ciska Peters.

Ik hoor jouw stem.
Het is net of jij er bent.
Jij hebt me, heel de nacht.
Zo fijn verwent.

Ja, Ja, en Aris, pingelde stoer door, op zijn zelf meegebrachte vleugel.
Het duurde maar even, en de zo gevreesde Superconfex trein, slingerde zich in polonaise, door het hotel héén,

Elke ronde kloekten wij een glas wijn achterover en de moraal was opperbest.
Onze France collega’s keken naar ons met argusogen en verwondering.

Aan het einde van de avond, nou ja, eigenlijk meer nacht, sprak Raas ons, in zijn geheel eigenwijze Raassiaanse taal, tegemoet.

Mannen we hebben al 4 etappes gewonnen, deze Tour de France, ik ben trots op jullie.
Na deze bergetappes hebben we nog een aantal vlakke etappes, ik ben jullie allemaal, ALLEMAAL, nog heel hard nodige hé.
Zo dus, wie de komende etappes, durft af te stappen, of te laat aan de finish is, die ruk ik zijn kop eraf, of ik verscheur zijn contract, goodnight.

Ja duidelijk was hij wel. Ik had tegelijk een probleem. Ik dacht: ‘hoe ga ik morgen in vredesnaam de finish op tijd halen, in die heroïsche etappe naar de Alpe d’ Huez?’

Ik dacht: ‘weet je wat, ik regel nog snel even, een interview met Jacques Chapel, en mobiliseer via hem, en de radio, alle Nederlanders, die daar met zijn tienduizenden, rood-wit-blauw- oranje geschilderd, op de Alpd’ Huez staan.’

Ik roep in de radio bij Jacques: ‘lieve Nederlanders, morgen Alpe d’ Huez, en ik wil zo graag de finish op tijd halen.’

“ja dan moet je hard trappen”, zei Chapel.

Ik riep: ‘ja man dat weet ik wel, alléén kunnen al die Nederlanders mij wel helpen!’

‘Hoe dan?’ zei Jacques. Ik zei: ‘héél éénvoudig, wanneer ik, morgen door de eerste bocht van de Alpe zwaai, dan moet de eerste Nederlander, die ik tegenkom, mij beginnen te duwen, en heel hard door blijven duwen, tot dat, hij bij de volgende Nederlander is, géén gezeik, pousser, pousser, allezzz pousser.’

Jacques zei nog: ‘ik wens je veel succes’.

De volgende dag, totaal naar de kloten, in Bourg-d’Oissans aangekomen, zei een stemmetje, in mijn opgeblazen, pompoenenkop, hoe gaan wij, dit totaal verzuurde, kadaver, naar boven hengsten?

Scheel van het afzien, en met holle ogen, dacht ik, ja watte, 21 bochten, triest keek ik naar boven, en dacht, op hoop van zegen.
Het duurde enkele luttele seconden, voordat een paar knoestige handen, mijn billen vastgrepen, en ik als een razende raket werd geduwd.
Ik kreeg een adrenalinekick van hier tot aan Parijs, mijn ogen begonnen te stralen, en ik lachte van oor tot oor.

Ik scandeerde: “pousser, pousser, duwen, duwen, ja Olé!!”

Man, man, man, ik kreeg zoveel gang op de ketting, dat was ik niet gewend, zoveel snelheid bergop. Ik vloog naar boven, bocht 7 en bocht 9 dat zijn de steilste bochten op de Alpe ‘d Huez, ik moest gewoon remmmnnn, ja remmen ja.

Ik Raazzz over de finish en mijn verzorger Fons van Heel, zegt: “Jakobs, wat zie jij er fris uit?” ik zeg: ‘ja Fons, truc speciaal.’

Hij zegt: ‘ga maar snel naar je hotel, ik zie je vanavond wel aan tafel.’

’s Avonds, in het hotel aan tafel, zie ik Raas staan in de deuropening, zijn bril op de neusvleugels, dat betekende nooit veel goeds.

Hij zegt: ‘Jakobs, wat heb jij klaar gemaakt vandaag?’
Ik zeg, Hoezo?

Hij zegt, hee lulloo, jij weet toch ook wel, dat er in de Tour de France maar 1 berg is, waarbij ze van iedere coureur de tijd opnemen, van beneden tot aan boven??
Ik zeg: ‘ja dat weet ik wel, maar wat is daar nu zo bijzonder aan?’
Jan zegt: ‘welnu Rooks wint vandaag, en is naar boven gehengst in 43 minuten en 36 seconden. En jij Gert, bent 1 minuut en 26 seconden rapper naar boven gereden dan Rooks!’
“Nou dat heb ik dan toch knap geregeld”
“Ja”, zegt Raas, ‘normaal krijg je 30 seconden straf voor duwen pousser, pousser, maar de commissaris kon het niet zo goed meten, want het was 1 push, van onderen naar boven.

“Ja, goed hè” zeg ik.
“Ja”, zei Jan, “maar ze weten zekers, dat jij iets hebt uitgevreten wat niet door de beugel kan, zo dus, een geldboete van 5000,- Franse Francs.”

Ik kijk totaal verbouwereerd, en zeg: ‘dat is veel geld, moet ik dat zelf betalen?’
Raas vraagt: ‘kan je morgen op kop rijden? ‘Jazekers Jan, wel een hele week!’
‘Okay, dan zal ik die boete wel betalen’, riep Jan.
We wonnen nog in Bordeaux en in Parijs op de Champs-Élysées, mooier wordt het never nooit niet meer.

#derrrannn