De prachtige tachtig van Marijn de Vries

Een nieuwe serie op Het is Koers: De prachtige tachtig van… Interessant voor de blokjesverzamelaars op Strava en voor wielervrienden die graag nieuwe weggetjes en omgevingen ontdekken.

Op de Mio Cyclo zit een geinige feature: surprise me. Zo kom je nog eens ergens. Je klopt in hoeveel kilometer je wilt rijden en Mio schotelt je drie routes voor. Even een natte vinger in de lucht om de windrichting te bepalen, de beste route eruit pikken en hup, weg ben je. Voor lanterfanterfietsers zoals ik, is dat een uitkomst. Ik ben niet van de afdeling snel, ik kijk ook graag naar de beestjes, de bloemetjes en de bijtjes onderweg.

Omdat Marijn de Vries regelmatig mooie foto’s van omgeving Zwolle op social media deelt, wilde ik die omgeving wel eens verkennen. Dus, een tweet gestuurd met de vraag of ze een tip had welke richting wij uit moesten fietsen voor de mooiste route. De surprise me zou ons (Peter Schutte en mij) daar dan wel verder helpen dacht ik. Maar Marijn vond het zo’n leuk idee en promoot ‘ons mooi Zwolle’ zoals ze zei graag, dat ze spontaan een Strava-route voor ons uitstippelde. Hoeveel we wilden fietsen. Nou, een kilometer of 80 leek ons prima. Niet te lang en niet te kort. Na drie keer knipperen met mijn ogen ontving ik een gpx-link in mijn DM, bestaande uit een combinatie van Marijns favoriete rondjes. Onderweg naar Zwolle ontstond vervolgens bij ons het idee dit vaker te doen. Het is Koers- en Twittervrienden vragen hun mooiste rit van ongeveer 80 km in eigen omgeving op Strava uit te tekenen. Wij fietsen de rit (al dan niet samen met de routemaker) en doen verslag. Ontdek je plekje 2.0. Zie hier de eerste editie.

De prachtige tachtig van Marijn de Vries

De route begint aan de Spoolderbergweg in Zwolle. Aan de parallelweg van de N794, net over de brug over de IJssel, kun je bij de parkeerhavens naast het woonzorgcentrum prima je auto kwijt. We vertrekken in zuidoostelijke richting. Koud op de fiets word je direct langs het eerste stukje mooi Zwolle geleid; het Engelse Werk. Een op de verdedigingswerken in Engelse landschapsstijl gebouwd park. Daarna kun je op de dijk genieten van het prachtige uitzicht over de IJssel. De weg voert je langs gehuchtjes, boerderijen en de verlaten, inmiddels deels gesloopte energiecentrale Centrale Harculo, of IJsselcentrale. Nu industrieel erfgoed met een park met zonnepanelen, maar de centrale staat op de nominatie om voor het einde van 2018 volledig gesloopt te worden.

Nadat je de IJssel rechts hebt laten liggen, kom je door Windesheim. Een plaatsje met een windkorenmolen en… een tankstation. Bij Hartholt Olie kun je na je autorit en de eerste paar kilometers terecht voor een sanitaire stop. De alleraardigste pompbediende overhandigt je graag de sleutel zodat je gebruik kunt maken van zijn schone, genderneutrale wc’tje. Mét de bekende ‘bril omhoog, ook graag droog’-mededeling.

Met of zonder lege blaas rijd je daarna langs landerijen door Laag Zuthem en langs landgoed Havezate Den Berg richting Dalfsen. Volgens Marijn is het station van Dalfsen een leuke koffiedrinklocatie. Gezien de plek en aan het aantal auto’s zal dat zeker zo zijn, wij hebben er echter voor gekozen eerst nog even verder te peddelen.

Bij Dalfsen pik je de Overijsselse Vecht op en fiets je een prachtig lang stuk over de Vechtdijk. Onderweg kom je door gehuchtjes met drie boerderijen en een vogelhuisje, soms lijkt het zelfs alsof je over het erf van de boerderijen rijdt. Wij fietsten hier op een zonovergoten zondag en het was heerlijk rustig. Niet veel fietsers en je komt weinig auto’s tegen. Het overgrote deel van de route gaat over goede fietspaden en autovrije dijkjes. Daarnaast kom je door dorpjes waar de zondagsrust in ere wordt gehouden. Op wat dorpelingen na, die onderweg naar of op de terugweg van de kerk zijn, zie je er geen kip.

Net nadat de Overijsselse Vecht het Zwarte Water instroomt, fiets je Hasselt binnen. Een prachtig historisch Hanzestadje met ruim 70 rijksmonumenten. Dit is zo ongeveer halverwege de rit en een prima plek om op te steken. Je komt langs Café De Zon aan het plein bij de Grote Kerk en het Oude Raadhuis. Groot terras, cola kost €2,10 en een tosti €2,50. Dat lukt je in de Randstad niet! Maar als je je behoefte aan pauze nog even uit kunt stellen, gaf Marijn de tip om in Kampen de brug even over te steken om een fijne lunch te nuttigen. Dat is ongeveer 16 kilometer voor de finish. Voor ons werd dat iets te laat.

Na Hasselt fiets je weer een dijkje op en passeer je diverse plaatsjes waar ik in elk geval nog nooit van had gehoord; Roebollingehoek, Cellemuiden, Genemuiden (wel van gehoord), Kamperzeedijk-West (is er ook een -Noord, -Zuid of -Oost dan?), en Grafhorst. Ja echt, Grafhorst. Let daar vooral ook even op de woning aan de rechterkant van de weg. Ik ben toch wel heel benieuwd wat de dorpelingen ervan zeiden toen dit werd gebouwd… Bij IJsselmuiden, met Kampen aan de overkant, pik je de dijk langs de IJssel weer op. Je fietst door Wilsum en kunt nog even zwaaien naar Zalk aan de overkant (je weet wel, van Klazien). Als laatste volgt de route een kleine detour door Spoolde, zodat je voor de kers op de taart van deze rit door Katerveer rijdt. Hier voer de veerdienst die Overijssel met Gelderland verbond voordat de Oude IJsselbrug in 1930 werd aangelegd. Je komt over een mooi oud bruggetje over de Willemsvaart, de verbinding tussen de IJssel en de Zwolse stadsgracht en je bent weer bij de auto. Wat een heerlijke, prachtige tachtig. Een aanrader.

Wil je ook? Hier is de GPX.