De Toscaanse droom in vervulling: Ulissi rijdt in het roze

Een dag om nooit te vergeten

Op deze prachtige zaterdag werd de grootste droom van Diego Ulissi werkelijkheid: la Maglia Rosa om zijn schouders. In Castelraimondo kleurde alles Italiaans roze. De 35-jarige Ulissi – een veteraan uit Cecina, Toscane – verloor de sprint om de tweede plek (en kostbare boniseconden) van Wilco Kelderman,  en kwam 38 seconden na ritwinnaar Luke Plapp als derde over de streep. Het was genoeg om het klassement op zijn kop te zetten. Terwijl de Toscaan naar de klok keek in gespannen afwachting van de grote favorieten, barstte het gejuich langs de hekken al los. En ja hoor: Ulissi is de nieuwe leider van de Giro . De tranen prikten achter zijn zonnebril; een Italiaanse wielerdroom ging in vervulling.

Diego Ulissi draagt voor het eerst in zijn carrière de roze trui van Giro-leider – een eer waar hij al zijn hele loopbaan van droomde. Waar hij eerder al acht etappes in de Giro op zijn naam schreef , kwam het eindklassement nooit in zicht. Sterker nog, vóór deze achtste etappe stond Ulissi 30e in het algemeen klassement, op maar liefst 4 minuten en 1 seconde van de leider . Maar koers is koers: één gedurfde aanval in de Apennijnen zette alles op zijn kop. Ulissi wist zich mee te sluipen in de vlucht van de dag door de heuvels van Abruzzo. Wat begon als een jacht op ritwinst, mondde uit in een onverwachte strijd om het roze. Toen Ulissi met een laatste krachtsinspanning de finish passeerde, restte hem een nagelbijtend wachten. Pas toen ook de favorietengroep over de streep kwam, drong het besef door: de Maglia Rosa is van Ulissi. “De grootste droom voor een Italiaan is uitgekomen: la Maglia Rosa,” zou hij later verzuchten, zichtbaar geëmotioneerd, terwijl het roze shirt om zijn schouders werd getrokken.

De lange weg naar roze

Voor Ulissi is deze dag het hoogtepunt van een lange carrière vol pieken en dalen. Hij geldt al jaren als een van de meest succesvolle Italiaanse puncheurs, maar altijd in dienst van dagsucces. Zijn erelijst is indrukwekkend: acht Giro-etappes verspreid over 2011, 2014, 2015, 2016 en 2020 , winst in de Grand Prix Cycliste de Montréal 2017 en verschillende eindzeges in kleinere rondes. De 48 profzeges in zijn loopbaan getuigen van zijn talent en volharding . Toch ontbrak er tot nu toe één ding: het leiderstricot in een grote ronde, de symbolische beloning voor consistentie en klassement. Twaalf keer eerder verscheen Ulissi aan de start van de Giro , en nooit mocht hij het roze dragen – laat staan in Rome om de eindzege meedoen. Zijn rol was die van rittenkaper: flitsende demarrages in heuvelritten, uitdager op steile muren, maar in de zware bergetappes moest hij altijd passen voor de klassementsmannen. Zijn beste positie ooit in het eindklassement was bescheiden (nooit hoger dan de 17e plaats). Een podiumplek of leiderstrui leek voor hem niet weggelegd. Maar de geschiedenis van de Giro schrijft soms sprookjes: de ervaren Ulissi krijgt alsnog zijn moment de gloire.

Vandaag prijkt Ulissi’s naam helemaal bovenaan de rangschikking. De cijfers vertellen het sprookje: de Italiaan sprong in één klap van de 30e naar de 1e plaats . In het magische roze heeft hij nu een voorsprong van 12 seconden op zijn naaste belager en teamgenoot Lorenzo Fortunato, en 17 seconden op ex-rozedrager Primož Roglič . Italië heeft er een nieuwe leider in eigen ronde – de eerste sinds landgenoot Alessandro De Marchi in 2021 . Vier jaar lang heeft geen Italiaan de Maglia Rosa mogen dragen, maar nu is die droogte eindelijk voorbij. Het is veelzeggend dat Ulissi de 157e Italiaanse renner ooit is die de Giro aanvoert . In een koers die doordrenkt is van nationale trots en historie is dat een bijzonder mijlpaal. De trotse Italiaan Ulissi voegt zich bij legendes uit de wielergeschiedenis, van Binda en Bartali tot Nibali, die het roze om hun schouders mochten hijsen. Voor de Toscaan is het een jongensdroom die werkelijkheid wordt, laat in zijn carrière maar op het perfecte moment.

Roze triomf met emotie en trots

Hoeveel deze triomf betekent, was van Ulissi’s gezicht af te lezen op het podium. Met glinsterende ogen en een brede glimlach zong hij zacht de tonen van Fratelli d’Italia mee, het publiek juichend in extase. “Questo è un sogno… una favola,” fluisterde hij geëmotioneerd, half overmand door emoties. In de ogen van de tifosi is Ulissi op slag een held: een landgenoot in het roze, iets waar heel Italië op heeft gewacht. De Maglia Rosa is niet zomaar een trui – het is een symbool van nationale trots, een stukje roemrijke geschiedenis dat elke Italiaan wil aanraken. Ulissi begrijpt dat als geen ander. Jarenlang zag hij anderen in dat felroze shirt rijden, terwijl hij zelf de bloemen pakte in losse etappes. Maar nu, op 35-jarige leeftijd, valt alles samen. Het publiek in Castelraimondo scandeert zijn naam; kinderen zwaaien met roze vlaggetjes. De avondzon kleurt de hemel boven de Apennijnen roze, alsof zelfs de natuur meeviert.

De Italiaanse wielerromantiek kent geen mooier tafereel dan dit: een ervaren kampioen die na jaren van hard werken en tegenslag eindelijk het erepodium beklimt in het roze. Ulissi heeft zijn plaats in de annalen van de Giro d’Italia verdiend – niet alleen als etappewinnaar, maar nu ook als drager van de Maglia Rosa. En terwijl hij morgen als leider het witte grind van Toscane (de Strade Bianche etappe) tegemoet rijdt, draagt hij de dromen van een wielergek land met zich mee. La più grande gioia per un italiano – de grootste vreugde voor een Italiaan – straalt van Ulissi’s gezicht af. In zijn hart en hoofd zal één gedachte overheersen: dit roze is van mij, en hier heb ik mijn hele leven op gewacht.

De Giro is weer helemaal Italiaans. Dankzij Diego Ulissi, de man die liet zien dat dromen nooit te oud zijn om uit te komen. Vandaag schreef hij zijn eigen stukje wielerpoëzie in roze in de annalen van la Corsa Rosa. En Italië? Dat slaapt vannacht met een glimlach, dromend van die Toscaan in het roze morgen aan de start.

Forza Ulissi, la Maglia Rosa è tua!