De vergankelijkheid van een cultheld

Wist u dat Cheng Ji zijn fiets dit jaar aan de wilgen heeft gehangen? Na de Tour van Hainan is ‘onze’ Cheng Ji ermee gestopt. Want hij is dan wel in China geboren, hij woonde wél jarenlang in Nederland. Hij begon in Lanaken (oké, dat ligt in België, beetje smokkelen mag best), vervolgens woonde hij in Assen en Hengelo om uiteindelijk neer te strijken in Sittard, dus. Dat doet menig Nederlander hem niet na. Dit jaar is hij vader geworden en kiest hij ervoor zijn tijd door te brengen met zijn familie. Terug naar China dus.

Ik vind dat we best stil mogen staan bij het gegeven dat hij is gestopt met fietsen. Daarom, voordat wij hem vergeten zijn, een ode aan deze cultheld die in elk geval mij veel plezier heeft opgeleverd met zijn eeuwige optimisme als rode lantaarn bij de Tour van 2014.

Cheng Ji is de eerste Chinese profwielrenner in de geschiedenis van de mensheid die aan de start van een Grand Tour verscheen. En hij startte ook meteen maar in alle drie de Grand Tours. Hij reed ze allemaal minstens een keer uit. De Vuelta in 2012, de Tour in 2014 en de Giro in 2015 èn 2016. Met dit alles verdient hij wat mij betreft sowieso eeuwige roem.

The Breakaway Killer heeft menig ontsnapte wielrenner kopzorgen bezorgd. Door toedoen van Cheng Ji hebben heel wat renners hun moment of fame in rook op zien gaan. En zijn sleurende knechtwerk heeft Kittel en Degenkolb juist weer aan hun moments of fame geholpen. Bij mij rees zelfs de vraag of ‘onze’ Major Tom de roze trui wel om zijn schouders had kunnen draperen zonder het werk van trekpaard Cheng Ji. En Cheng Ji zelf? Die was aan het overleven om uiteindelijk op tijd binnen te komen en die was aan het genieten van de enorme support die hij ontving van zijn fans uit zijn vaderland.

Er is een aantal redenen waarom Cheng Ji zijn cultstatus verwierf tijdens de Tour de France van 2014. Hij was de eerste Chinees ooit aan de start. Hij maakt schijnbaar geweldig lekkere Coca-Cola chicken wings (voor het recept verwijs ik u graag naar de Avondetappe van 15 juli 2014). Hij werd tijdens een rustdag in deze Tour 27 jaar, waardoor hij mooi even in de schijnwerpers gezet kon worden in het programma. Hij is altijd vrolijk. Hij is open. Hij is eerlijk. Hij spreekt de r uit als een l. Hij noemt zichzelf dan ook de bleakaway killel. Hij heeft als rode lantaarn (toch leuk voor een Chinees) gedurende de Tour van 2014 wel zo’n beetje de meeste kilometers op kop gereden. Door een val op de Champ Elysées liep hij een ronde achter op het peloton. Iedereen was al ruimschoots binnen, de vlaggen werden al gestreken en toch finishte hij met kapotte elleboog en knie, al slalommend langs de verschillende obstakels van de Tour die inmiddels in staat van ontbinding was.

Het ziet er naar uit dat hij zich ervoor in gaat zetten het wielrennen in China te promoten. Zou toch mooi zijn. Gewoon een vierde Grand Tour erbij. Moet toch kunnen? Zou ons zomaar kunnen behoeden tegen het zwarte gat. Want volgens mij is het in China altijd wel ergens zomer.

De Avondetappe van 15 juli 2014 terugkijken kan hier. Voor de minder naar nostalgie hunkerenden onder u die de aflevering niet helemaal terug willen kijken: Cheng Ji is zo’n beetje vanaf minuut 47 te bewonderen. Overigens: vlak voor zijn interview kunt u ook een leuke introductie van Tom D. terugzien. Maar wij hadden hem toen natuurlijk alláng ontdekt hè. Dat begrijpt u. Tja. Ik blijft een Dumoulist.