Drie jaar later zijn de rollen omgedraaid: Pogačar sloopt Vingegaard

Een etappe met een lange aanloop naar de beklimmingen. Voer dus voor een groep en een ontsnapping. Tenminste, dat was in de tijd van eerder genoemde Riis en Leblanc zo. Groep vooruit, kwartiertje, dan peloton. Groep strijdt voor overwinning, peloton voor het klassement. In de huidige tijd is alles anders. Hoe de groep ontstaat, wie erin zit, de afstand erachter. Dit keer reed er zo’n grote groep weg, dat je het bijna een peloton kon noemen. 51 man onder wie Van Der Poel en Arensman. Laatstegenoemde was nadrukkelijk op zoek naar revanche voor zijn tweede plek een paar dagen terug. Maar al snel werd duidelijk dat ie dat op z’n buik kon schrijven.

De groep met een aantal schaduwfavorieten, zoals Arensmans ploeggenoot Rodriguez mocht even wegblijven, maar het peloton was nooit echt ver weg. Op de flanken van de Soulor kreeg de koers echt vorm. Voorin werd het tempo hard opgevoerd door de Ineos mannen, met o.a Axel Laurence. In het peloton was het aan ‘Vocsnor’ Victor Campenaerts. Visma heeft deze tour maar één doel: Pogacar onder druk zetten. Die tactiek bleek vandaag niet helemaal de juiste.

Er werden slachtoffers gemaakt, o.a. in de vorm van Remco Evenepoel en zoals verwacht geletrui drager Ben Healy. Die had het echt zwaar. Maar voor de mannen van UAE was het eigenlijk wel een prima dag. Wellens zat nog in de kopgroep en kon uitzakken. Narvaez was er nog en ook Adam Yates was dichtbij. Voor Visma werd de spoeling vrij dun.

Eenmaal bovenop de Soulor was het vooraan ook oorlog. Michael Woods pakte daar het heft in handen, maar kreeg in de afdaling Skjelmose en Armirail mee. Die laatste pakte nog wat extra ruimte en begon na een goede beklimming van de Borderes met wat voorsprong (twee minuten) aan de slotklim. Die voorsprong verdween als sneeuw voor de zon.

Eenmaal onderaan de beklimming van Hautacam zat Vingegaard geisoleerd. Adam Yates voerde het tempo op, Narvaez trok de gashendel extra open en toen Pogačar zijn move plaatste kon Vingegaard enkel passen. Wat restte was een zegetocht van Pogačar, die en Passant zijn 102e overwinning boekte, maar ook iedereen letterlijk naar de slachtbank leidde. Hij kon twee minuten lang alleen genieten van zijn overwinning. Daarna was Vingegaard de ‘best of the rest’. De verrassend sterke Lipowitz en ook Johannessen, die gister zoveel haat over zich heen kreeg reed een topklassering. Vauquelin laat zien uit het goede hout gesneden te zijn en finishte net voor een moegestreden Evenepoel.

Zo lijken de kaarten geschud en bewijst ‘Hautacam’ weer eens een klim te zijn met grote impact. Morgen is het weer man-tegen-man in de klimtijdrit naar Peyragudes. De Deen Vingegaard zal vannacht z’n benen goed moeten opladen om de ontketende Sloveen en alleskunner Pogačar te kunnen bijhouden dan wel verslaan.