Een dagje in de VIP bij de Cross

Het is 11.00 als we de parking in Dendermonde opdraaien. We worden vriendelijk te woord gestaan door een Waalse parkeerwacht, die in de regio verdwaald lijkt te zijn. De Cross is toch Vlaams? Eenmaal op de parking, wacht daar de VIP bus. De stemming in de bus is opgetogen. Het is een dagje uit voor de aanwezigen. Het ritje met de bus valt mee, of tegen? Want na nog geen kilometer zijn we aan ‘het rondpunt’. ‘Bij de rode tent binnen scannen, daarna nog bij de VIP, laatste bus om 23:30’ is de mededeling van de chauffeuse. Horen we dat nu goed?

Een snelle blik in de paddock, een renster op weg naar het parcours. Rollers die klaar staan, campers die achteruit ingestoken worden. Lachende gezichten met soms een serieuze blik.

Een weiland buiten het dorp

Als je nu op Hamsesteenweg 63 in Dendermonde googelt. Dan land je op een doorgaande weg met een aantal mooie huizen en een tankstation. Het weiland aan de overkant van de weg is het speelterrein voor de renners. Je ziet op Google Maps de heuvel die zo kenmerkend is voor de cross en de mini heuveltjes waar Van Aert over zal racen, maar de rest over zal rennen. Dit is de cross in optima forma.

Alles draait om ‘de tent’

In de VIP tent is de ontvangst hartelijk. De klassieke, een glas champagne en begeleiding naar de tafel. Aan alles is gedacht. Het ene glas is nog niet leeg of het andere wordt alweer gevuld. Hapjes, drankjes en lunch op sjiek. Zo wordt in de cross zaken gedaan.

Een kort praatje van twee oud-gedienden, een flitsoptreden van Jurgen Mettepenningen (die zich goed in de handen zal wrijven na weer een geslaagde cross) en een woordje van de nieuwe burgemeester van Dendermonde. Conclusie: er is nog geen meter gefietst, maar de cross is geslaagd.

Terwijl de junioren zonder aandacht van de VIP hun rug afhalen, smikkelen wij een drie gangen lunch weg. Kabeljauw, parelhoen en pavlova. Koffie toe. Maar je moet snel bekomen want er volgt in de namiddag nog een walking dinner. De gemiddelde bezoeker lijkt het niet te deren. De tap staat open, de glazen lopen vol en de cross is los.

Folklore meets topsport

De cross is folklore. Het is vooral aan lokale bedrijven, die gasten uitnodigen. Gasten die ook goed voorbereid lijken op een dagje entertainment, met een goede dosis alcohol als basis. Onze aanpalende tafel staat telkens met een dubbel glas. Wijn en bubbels, dubbele pint. Het maakt niet uit. Hopelijk komt Bob ze halen.

Lucinda Brand ploetert door de modder, Puck Pieterse spreekwoordelijk in haar spoor. Mannen en een enkele vrouw rennen af en aan in de wisselzone. Wij zien het in de warmte van de tent voorbij gaan, pieken even buiten, maar als de regen neerdaalt, is de roep van de schermen en de behaaglijkheid binnen onweerstaanbaar.

De DJ en zijn zangeres slingeren steeds meer opzwepende beats de tent in. Ook als het niet regent en je buiten staat, kun je het geluid goed horen. Voor een luxe lunch is het bijzonder entertainment. Zeker als je bedenkt dat men hier is voor de cross.

Als Wout van Aert zijn beslissende push plaatst in de dikke drek, staat 70% van de tent buiten. De DJ draait nog immer en als de deur opengaat dan reiken de klanken over de lengte van het weiland.

Als Van Aert zijn overwinning binnen heeft en de paddock langzaam is leeggelopen, begint de VIP tent zich te roeren. De drive in show wordt met veel vuurwerk aangekondigd. De polonaise wordt ingezet. Het buffet wordt onder dwang geopend, door de hongerige aanwezigen.

De tap draait overuren, evenals de bediening die het walking dinner haast niet kan bijbenen. Met nog een reis voor de boeg laten we het feestgedruis achter ons. De laatste bus zal nog druk worden.

Ondertussen is in de feesttent ernaast het feest ook losgebarsten voor de andere bezoekers. De afbouw is ook begonnen en in het weiland heeft de cross duidelijk de sporen nagelaten. Nog een paar uren en dan is het op naar volgend jaar.