Foto Sirotti
Een krakend wielersysteem? Jaarcijfers Yellow B 2024 tonen fragiliteit wielrennen
Tijdens het Wielergala, afgelopen november en de daaropvolgende theatershow ‘De Laatste Etappe’ worden de renners en rensters van Team Visma Lease-a-Bike nog eens in het zonnetje gezet. De nominaties voor renster van het jaar en/of ploeg van het jaar werden niet omgezet in winst, maar de grote ronde winsten van Simon Yates en Jonas Vingegaard, plus de wederopstanding van Wout van Aert en de kracht van Pauline Ferrand-Prévot werden door aanwezigen en door het panel van José de Cauwer, Tom Dumoulin, Jip van den Bos en Stef Clement veelvuldig geprezen. Presentator Sander Kleikers, tot voor kort persman bij de ‘Yellow Bees’, deed ook zijn duit in het zakje.
Ook op de tribune was het team goed vertegenwoordigd, want een groot deel van de omkadering was afgereisd naar het Beatrix Theater om naar de wijze woorden van de vier wieleranalisten te luisteren. Het initiatief Ready2Race viel in de prijzen. Dat dit de liefdadigheidsinstelling van Yellow B. (De BV van het wielerteam) is, dat werd subtiel buiten de schijnwerpers gehouden, maar het onderstreept de aanwezigheid en het succes van Yellow B en daarmee de ploeg van Visma.
Kortom: hosanna. Al was het maar omdat het team een beetje tegengas kon geven aan het UAE-Team Emirates geweld. Met 98 overwinningen was de dominantie van de Emiratenploeg enorm. Geld speelt daar geen rolex, en laat dat punt nu precies knagen bij de Nederlandse trots. Het is een uitdaging om gelijke tred te houden met de oliedollars. Een topwielerteam runnen is geen sinecure en in wielerland een stevig fundament hebben zonder een oliesjeik, das extra lastig. Dat de gele droomwereld van TVLAB een klein deukje heeft, dat blijkt uit een mooi onderzoek van onze collega’s van Money in Sport. Volgens hun berichtgeving schrijft de Nederlandse topploeg een verlies van 6,1 miljoen euro over 2024. Ouch, das even andere koek.
Foto SirottiDe voetbalvergelijking
Goed. We hebben het over het boekjaar 2024. Dus het is niet helemaal fair om dan de goede prestaties over 2025 te leggen naast de verliezen over 2024. Het kan ook een meer technische reden hebben, dat er eenmalige investeringen zijn gedaan en dat er daarom verlies is geboekt, of er kan gewoon een bewuste keuze zijn gemaakt om een verlies te pakken, met het idee om in 2025 wél voor succes en winst te gaan. Dat laatste lijkt meer het geval. Vanuit de ploeg begrepen we dat er eenmalige investeringen zijn gedaan.
Het is niet heel vreemd in de sport. Veel sportbedrijven werken op die manier. Zeker voetbalclubs zijn in feite allemaal MKB-bedrijven die graag een gokje wagen en het ene jaar een boekwinst en het jaar daarop een boekverlies maken om het daarna weer recht te trekken. Ajax, het enige beursgenoteerde voetbalbedrijf, is een mooi voorbeeld van megawinsten en nu ineens financiële uitdagingen, maar waar ook weer investeringen (kunnen) gaan renderen.
Op een ander niveau zijn de meeste voetbalclubs continu afhankelijk van transferwinsten, gemeentelijke meevallers, weldoeners en andere onberekenbare inkomsten. Een verliesjaar is dan geen ramp.
Voetbal is ook voer voor investeerders, zowel puissant rijke Amerikanen, Russen, Arabieren of gewoon gekke Britten. Ook in Nederland hebben we daar voorbeelden van: Frans van Seumeren en zijn ‘Utereg’ is het beste voorbeeld. Zonder Fransie geen FC.
Een krakend systeem
Maar goed, terug naar het fietsen. Een van de belangrijkste verschillen met het fietsen is het gebrek aan eigen ‘assets’ in vergelijking met het voetbal en dan vooral een stadion, waar je elke twee weken mensen ontvangt, je ze merchandise kan (en wil) slijten, waar je horecapunten runt met eigen inkomsten etc. Zelfs als een stadion van de gemeente is, heb je als huurder / gebruiker nog die inkomstenstroom. Visma heeft wel een eigen kantoor, dat ook commercieel verhuurd wordt voor bedrijven, trainingen etc. Maar dat is bijvangst.
Het wielrennen heeft dat niet. Inkomsten komen van sponsoren. Een team heeft buiten de plekken op het shirt en de zichtbaarheid in de media weinig anders te bieden. Natuurlijk zien we allerlei vormen van inkomsten, via business clubs, VIP arrangementen en meer, maar veel van die plekken zijn al vergeven via de sponsoring en op de grote gloeiende plaat is het slechts een druppel. Niet toevallig gaf Wout van Aert afgelopen weekend een interview bij het dagblad De Tijd. Hierin benoemde hij ook de fragiele status van het wielrennen en de nood voor alternatieve inkomenstenstromen voor ploegen.
Het wielrennen en met name de ploegen hebben een wankele basis. Visma draait met een totaalbudget van 52 mln in 2024 een verlies 6 mln, dat is niet per se fraai te noemen. Zelfs met eenmalige investeringen is het een forse min. Gelukkig is er geen Bossche gemeenteraad die vragen stelt over de financiering hiervan.
Wel nog een side note: de cijfers zijn totaal cijfers, met alle ploegen van Visma er bij in. Dus ook de dames en development. In het eerder aangehaalde artikel van onze collega’s, krijg je dan een wat scheve vergelijking. Want niet alle teams hebben zo’n uitgebreide structuur.
Wat dus wel opvalt: 2023 was het absolute topjaar maar blijkbaar is dat geen garantie voor financieel succes in het jaar erop. Weer de vergelijking met andere sporten: kampioenen en winnaars kunnen in een opvolgend jaar altijd goed zaken doen.
Voor Team Visma-Lease-a-bike lagen de zaken anders. In het succesjaar was er ook het gedoe met medesponsor Jumbo dat zich terugtrok. Exact inzicht in de eventuele terugval na instap van Lease-a-Bike hebben we niet, hoewel we van bronnen begrepen hebben dat het vak van de supermarktketen meer dan opgevuld is.
Normaliter is een sponsor niet weg na succes. In het geval van Jumbo was de terugtreding van Frits van Eerd (en met hem de voorliefde voor sportsponsoring/wielrennen) een belangrijke reden waarom Jumbo ergens anders zijn marketing euro’s ging uitgeven.
Foto Stefano Sirotti
Olifant in de kamer
Toch is een ding nog niet benoemt. Want er gaat zeker weten geld om in de sport. De oliesjeiks uit kleine staten als Qatar, Bahrein en de Emiraten weten wel hoe ze het kwijt moeten. Team Bahrain-Victorious wint nauwelijks, maar ze zijn wel ‘victorious’ op het vlak van gebiedsmarketing. UAE Team Emirates is zo’n bekende naam geworden, dat is niet meer normaal. Het succes van het team straalt daarmee ook af op de staat zelf. Hoewel de fietscultuur nog niet te vergelijken is met Europa, maar dat zal vast nog komen. Jayco-Alula lijkt een beetje de uitzondering, want de Saudische regio moet nog een beetje bekomen van alles.
Maar dit is niet de olifant. Want de olifant is de situatie waarin één organisatie eigenlijk alles bepaalt. En dat is NIET de UCI, maar de A.S.O. (Amaury Sport Organisation). De familie Amaury is puissant rijk. Zij zijn bij de 150 rijkste Franse families. Hun media bedrijf, A.S.O., is sinds 1965 eigenaar van de Tour en heeft zich sindsdien ontpopt als de machtigste speler in de sport. Geen teambaas, geen bond en geen oliesjeik doet daar wat aan. De Amaury’s bepalen de koers en de rest volgt.
Dat de ASO en daarmee deze rijke familie garen spint bij deze situatie, dat is helder. In 2024 leed Visma verlies, maar de Fransen? De Amaury Group (waar de ASO onder valt) pakte in 2023 even 600 (!) miljoen omzet, . De exacte data is niet bekend, maar in het jaar 2023 was 53% van de omzet van Amaury groep gerelateerd aan de fietsdivisie. Volgens ingewijden pakken de Amaury’s zo’n 100 miljoen per jaar aan winst. Das best veel.
De conclusie lijkt wel simpel: de economie van het wielrennen is uiterst fragiel.
Er moet wat anders, iets dat vanuit het team ook wel wordt onderstreept.
Kostbare bedoening
Visma | Lease a Bike had de afgelopen jaren één opdracht: Pogačar en UAE kunnen bestrijden. Dat is gezien de supermenselijkheid van Pogi een bijna onmogelijke taak. Laat staan met een budget van UAE Team Emirates en nog eens een renners arsenaal waar je u tegen zegt. De formule vraagt om renners, om allerlei deskundigen. Dat vraagt om het beste materiaal, de beste wetenschappers, trainingskampen, reizen, voeding, begeleiding, specialisten en ga zo maar door.
En dat kost geld.
Elk jaar weer meer.
En dat gaat harder dan je denkt.
Visma had in 2024 172 mensen op de payroll. Das best een hoop. Verdeeld over meerdere ploegen (development, mannen, vrouwen) is dat nog te overzien. Maar toch: 172x salaris overmaken in de maand, er zijn minder stressvolle posities.
Het mag dan geen verrassing heten dat er een gigantisch budget nodig is om dit vol te houden en dat je dus blijkbaar (incidenteel) in het rood kan gaan. Het begint haast op voetbal te lijken, maar een verlies van ruim 6 miljoen op een budget van ergens rond de 40-50 mln is niet zomaar een ‘verliesje’.
De ploeg wordt bewierrookt en we horen al wel dat het geen sinecure is, maar dit is wel een flinke tegenvaller. Of is het ingecalculeerd? Dat laatste lijkt het geval, begrijpen we vanuit de ploeg.
Het is een wielerprobleem, of is het een sportprobleem?
Financien in de sport, het is altijd een uitdaging. Met het grote geld, een mooie uitdrukking, zien we altijd weer dat teams gokken en dus soms verliezen. In het voetbal zijn de voorbeelden legio, in andere sporten zijn ze wat minder zichtbaar. Om een voorbeeld te noemen: Basketbalclub Donar uit Groningen, jarenlang de top in Nederland, ging in 2023 failliet. Limburg Lions, een bekende handbalclub, kende eenzelfde lot. Minder grote impact, maar toch.
Ook op meer individueel niveau zijn er bijzondere verschillen en pijnlijke cases. Sporters op Olympisch topniveau die nog geen 50.000 bij elkaar krijgen voor een groot toernooi, terwijl Ronaldo, Messi en co dat per dag gestort krijgen. Dat geldt overigens ook voor alle golfers van de LIV golf tour. Zeker voor Jon Rahm die naar verluidt 500mln kreeg voor zijn overstap voor een 10 jarig contract. Das een slordige $137.000. PER DAG!
Goed, we dwalen weer af. Terug naar het wielrennen.
Wielrennen is voor bedrijfssponsoren altijd interessant. Want je wordt naamgever van een team, je bent veel in beeld en in een aantal markten en marktsegmenten kun je streven naar bijna volledige naamsbekendheid. Rabobank keert niet voor niets terug in de sport. Die hebben na hun terugtrekking uit de sport gemerkt dat ze moeite hadden dezelfde naamsbekendheid te behouden als tijdens de wielersponsoring.
Sponsoring is dé belangrijkste inkomstenbron voor eigenlijk alle teams. Zelfs voor een ‘media-first’ team als Unibet Rockets. Want die zouden zonder sponsor Unibet een lastiger leven hebben. Dat Tietema plaats moet maken voor Rose in de naam, zegt wat dat betreft genoeg. Die plek is geld waard en Rose betaalt daar graag voor.
Maar de vraag blijft hangen: hoe lang kun je op dit niveau blijven bestaan als je jaarlijks verlies schrijft?
Want het is een bekend gegeven: alle teams draaien bij gratie van de sponsor. De beste teams hebben bijna allemaal financieringsuitdagingen.
In 2025 gingen de volgende bekende teams in ieder geval kopje onder:
- Arkea – B&B Hotels: de geruchten waren er lange tijd, maar het was toch een soort schok dat dit team ermee op hield.
- Wagner-Bazin: dit team was er al een lange tijd en ontstond uit een fusie met Wallonie-Bruxelles en maar op het pro-conti niveau is het harder knokken voor aandacht. Tegenslagen, interne struggles deden het team de das om. Hoewel er door o.a. Wielerflits via Directvelo werd bericht over een doorstart, maar wel op een niveau lager.
- de fusie tussen Intermarche en Lotto is geen luxe, maar noodzaak. De teams zetten een hoop renners, rensters en staff buiten de deur.
- Hoewel het NSN team voor 2026 staat ingeschreven, is er met het vertrek van Premier Tech (en de op papier terugtrekking van Israel) wel een uitdaging. Ook Factor als sponsor lijkt zich terug te trekken (hoewel Scott instapt) maar het team lijkt een wespennest waar geen sponsor zich aan wil koppelen. Wellicht een prooi voor een ander oliestaatje of een rijke Rus.
Het is dus een struggle. Voor iedereen. Dat terwijl nieuwe initiatieven vakkundig worden afgeknepen door de macht van de ASO (die Hammer series waren best tof!) en de geldstromen netjes richting Zuid-West Parijs gaan, in plaats van richting teams en renners.
Uitzonderingen zijn wellicht de absolute toppers, zoals Mathieu, Tadej, Jonas, Remco, Wout en Tom (Pidcock). Die hebben individuele deals. En als Mathieu even geen geld heeft, is dat klokje om z’n arm genoeg om de hypotheek te kunnen betalen.
De oplossing is even makkelijk als ook ingewikkeld
De organisatie achter de hammer series, Velon, werd goed tegengewerkt maar had wel iets neergezet.
Een nieuw initiatief, One Cycling, gesteund door het PIF van de Saoedie’s werd gevetoed door de UCI en is daardoor nog steeds in de voorfase van lancering. Een flinke smak geld zou verandering moeten kunnen forceren, want money talks. Zie de eerdere voorbeelden van LIV Golf, die de PGA onder druk zette, maar ook in de jaren ’80-90 de draai van de NFL in de VS. Dank aan Jerry Jones van de Dallas Cowboys. Dat is overigens best een leuke documentaire, als je Unchained maar matig vond.
Als dat eerste niet gebeurd, is er nog wel iets waar teams zich meer hard voor kunnen maken. De koers, daar kun je echt aan verdienen. Ticketing is een belangrijke vorm van inkomsten. Het enige nadeel is dat teams de koers niet bezitten, dus dat de organisator de knaken op gaat strijken. En wie is die organisator? Juist ja, de ASO, Flanders Classics, Unipublic (onderdeel van ASO), RCS of de UCI. Daar zit je dus in de tang. Het is dan aan gemeentes of regio’s om zich straffer op te stellen en in ruil voor een wedstrijd meer te eisen. Zoals controle over bijvoorbeeld een klim en de ruimte om daar tickets te verkopen. Of om teams de ruimte te geven voor fanzones. Of in ieder geval iets van ruimte voor ideeën. Middelkerke heeft zich echter voor 1,75mln weer ingekocht bij Flanders en daar enkel de naam voor gekregen. Of dat dan de juiste move is…
Een algehele staking lijkt geen optie. De teams draaien al zonder enige buffer, dus niet rijden, is geen geld en dus direct problemen. Dat is wat anders dan de honkbalstaking in de jaren ’90. Het valt te bezien of er zoveel saamhorigheid is onder renners om het aan te pakken. Mijn eigen ervaring is dat renners niet per se sociaal ingesteld zijn en vooral denken zoals de gemiddelde teler in Nederland: als hij het niet doet, doe ik het wel. Dus als er 200 staken, zijn er 200 anderen die die plek wel willen innemen.
Long story short: er moet wat veranderen, maar de machtige A.S.O. is niet zomaar afgebroken. Het zal een flinke klus worden om dat te doorbreken en wellicht dat een ingreep van overheidswege (EU concurrentie/anti monopolie wetgeving?) iets zou kunnen doen. Maar dat laatste is echt wishful thinking.
Tot die tijd is het hoe het is. En zien we dus interessante dingen bij een team als Visma Lease-A-Bike.
We begrijpen dat het een ingecalculeerd verlies is. Met twee grote rondes en toch een bak overwinningen is 2025 het jaar van de ommekeer. Of niet. We zullen het zien.