Vrijdagochtend schreef ik op twitter het volgende, in mijn ogen vrij onschuldige zinnetje: ‘Over vijftig dagen begint de Tour de France.’ Niets aan gelogen leek me. Die begint namelijk op 29 juni en dat was die ochtend nog vijftig dagen verwijderd. Aangezien mensen van ronde getallen houden en ik vijftig dagen ervoor ook twitterde dat de Tour over honderd dagen begon leek het me een aardig weetje. Bovendien ben ik dol op voorpret. Het verhoogt de feestvreugde en verdubbelt het aantal pretmogelijkheden. En pret is goed voor de mens. Hoe meer pret hoe beter. Maar nee, ik zat helemaal fout.
http://twitter.com/Ponckster/status/332780901668904961
Mijn twitterreplies bestonden opeens voor een groot deel uit mensen die mij vertelden dat de Giro d’Italia bezig was. Iets wat ik zelf uiteraard al wist, aangezien ik er elke dag met heel veel PRET naar kijk. Maar tot mijn verbazing schijnt het niet te mogen, naar de Giro kijken en je tegelijkertijd verheugen op de Tour. Heiligschennis! Het is een schande. Hoe durfde ik pret én voorpret tegelijk te hebben! Opvallend was dat mij in vrijwel al die reacties ook meteen streng te kennen werd gegeven dat de Giro de mooiste ronde van het jaar is. En niet de Tour. Het zijn vaak dezelfde types die me ook verwijten dat ik wielrennen meestal bij de NOS kijk. Want bij de Belg zitten de échte kenners! Nu zou ik daar natuurlijk heel flauw op kunnen antwoorden dat ik zelf kenner genoeg ben om een koers te kunnen volgen zonder duiding van kenners. Maar vooruit.
Het is een apart volkje, de wielerpuristen, zoals ik ze noem. Zij die vinden dat alleen zij de échte liefhebbers zijn. Ze houden het meest van minder bekeken koersen, obscure renners en ook heel erg van de underdog. De Tour is saai en ordinair vinden ze. De Giro, de Vuelta, dat is je ware! Ik gok dat als je aan renners vraagt welke van de drie ze het liefst zouden winnen, je toch een ander antwoord krijgt. En de kijkcijfers zeggen ook iets anders. ‘Ja, maar al die mensen kijken alleen maar omdat ze er op vakantie zijn geweest!’ En ‘ja, dan kijkt op eens iedereen, die mensen weten niets van koers en kijken nooit naar iets als Lombardije!’ O nee, de échte kenner noemt dat Il Lombardia natuurlijk.
© Velowire *
Tja, wees blij met al die Tourkijkers zou ik zeggen. Hoe meer mensen er naar onze sport kijken, hoe beter. Aangezien de sport valt of staat bij publiciteit voor de sponsors, lijkt het me geen slechte zaak. En wie weet gaan ze na de Tour wel veel meer kijken en worden ze liefhebbers. Of willen jullie het stiekem voor jezelf houden, is dat het? Is het niet leuk meer als Jean et Alleman er over begint mee te praten? Zijn de wielerpuristen eigenlijk gewoon hipsters, die prat gaan op onontdekte koersjes en renners die zij al tipten voordat iemand anders er iets in zag? En dat de regie van de Tour die ronde duizend maal beter in beeld brengt dan de Italianen en de Spanjaarden, dat is natuurlijk ook bah en commercieel. Want van koers kijken dien je lekker authentiek misselijk te worden en op het moment suprême de beslissende demarrage te missen omdat de regisseur net een verse espresso inschenkt. Trouwens, elke kenner weet dat Franse koffie niet te drinken is!
Goed, dat laatste is inderdaad waar, dat geef ik toe.
Ik gun iedereen z’n lievelingsronde. En er is veel te zeggen over de soms verstikkende greep waarin renners en teams elkaar houden juist omdat er zoveel op het spel staat in de Tour. Maar een beetje vermoeiend is het soms wel, de hooghartigheid waarmee de zelfverklaarde wielerpurist zich profileert. Want of jullie het nu leuk vinden of niet: Mevrouw van Zetten uit Tiel kijkt ook koers. En dat is maar goed ook.
* Van de redactie: Op Velowire vind je een met cijfers onderbouwd stuk over de aandacht voor de verschillende rondes.
- Stipjes - 23/06/2015
- Lente - 28/02/2014
- Doping vrijgeven? Quatsch! - 31/07/2013