‘Ik wilde bewijzen dat ik de beste was’, reageerde De Wolf na afloop. ‘Maar ik was te zelfverzekerd. Terwijl de anderen steeds naar mij keken, reed ik op iedere helling voluit.’
Het is een koude, winterse editie van LBL. Met zelfs sneeuw. Van de 29 renners die de wedstrijd uitrijden, strijden er in de straten van Luik vier om de overwinning. Claude Criquelion trekt de sprint aan, Fons de Wolf gaat er overheen en lijkt te gaan winnen. De Italiaan Silvano Contini gaat hem vlak voor de finish nog voorbij.
Nadat in dat voorjaar Marc Gomez Milaan – San Remo voor zich opeist, René Martens de Ronde van Vlaanderen wint en Frank Hoste Gent – Wevelgem wordt ook Contini een beetje gezien als de volgende ‘kleine’ winnaar.
Trouw-journalist Woldendorp bestrijdt dat. Contini is een van de drie kopmannen van de Bianchi-ploeg, het jaar ervoor al winnaar van de rondes van Baskenland en Duitsland. Ploeggenoot Tommy Prim verwacht dat Contini ook nog weleens een grote ronde kan winnen.
Zover komt het niet. 1982 blijkt zijn beste jaar. Na LBL, wint hij onder andere drie ritten in de Giro die hij als derde beëindigt in het eindklassement, zijn beste klassering in een grote ronde. Winnaar Bernard Hinault en runner-up Prim, inderdaad zijn ploeggenoot, gaan hem voor.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020