Foto Eric Houdas
Gert Jakobs: Wat, als? in de Giro van 1986
Gert Jakobs kon een mooie etappezege in de Giro d’Italia van 1986 al ruiken, maar zijn ploegleider Roger Swerts besloot een vete met Peter Post uit te vechten over de rug van zijn renner, die daarop zijn kansen in rook zag opgaan. In dit stuk blikt Jakobs bijna veertig jaar later terug op die ronde.
“Verdomme, Wij mochten niet doorrijden wanneer één van ons met een renner van Post voorop zou komen.”
1986. Onze eerste echte grote Grand Tour: de Giro d’Italia. Het team van Skala-Skil in Italië: Hennie Kuiper, Fons de Wolf, Jean-Paul van Poppel, Nico Verhoeven, Adri van Houwelingen, Jean Habets, Jacques van der Poel, Jacques van Meer… en ja, ikzelf was er ook bij.
Deze Giro werd gewonnen door Roberto Visentini. Giuseppe Saronni en Francesco Moser werden respectievelijk 2de en 3de. Bij het uitspreken van deze namen begint mijn wielerbloed alweer te koken. En wat dacht je van Urs Freuler, de coureur met de moustache? Frank Hoste, Eric Vanderaerden en glamourboy Dietrich Thurau — ja, die war auch dabei ja. Marco Vitali, Adriano Baffi, Emanuele Bombini, Stefano Allocchio, Paolo Rosola, Gianbattista Baronchelli… Coureurs met kloten. Mannen met echte ballen en statuur. Corridori, prestigio – importanza. Krachtige, opvallende verschijningen. Impressionante aspetto!!!
De helikopters hingen laag boven het peloton. Voor spectaculaire beelden vlogen de kamikazepiloten zo onder de hoogspanningsmasten door. De kabels van de traliccio di alimentazione zwierden van links naar rechts. En de hele etappe hoorde ik: stronzo, vaffanculo, merda, accidenti! Wanneer het asfalt begon te trillen, wisten wij dat de corridori van directeur sportief Davide Boifava kwamen aangestormd: Carrera Jeans Vagabond. Degno di Nota — precies. Indrukwekkend!!! Fabio Bordinali, Davide Cassani, Giancarlo Perini, Bruno Leali, Massimo Ghirotto…
En het woeste beest, Bruta Bestia: Guido Bontempi — machtmens, met oerkracht en een fluwelen hart — was never nooit niet te kloppen. Of toch wel?
2de etappe: Sciacca – Catania, 259 kilometer.
Van Poppel wint, voor Vanderaerden en Urs Freuler. En jawel: Maglia Rosa! Wat een succes voor dit “kleine” team uit Holland. De moraal zat er goed in.
10de etappe: Rieti – Pesaro, 235 km.
Gert Jakobs in de grande attack met Federico Ghiotto. Buffelden met drie minuten voorsprong voor het peloton uit. Jazeker, Ghiotto — de vader van Davide Ghiotto, de huidige wereldkampioen 10 km (langebaan) en topfavoriet voor olympisch goud op de Winterspelen 2026 in Milaan.
13de etappe. Een heroïsche sprint: Van Poppel – Bontempi – Bontempi – Van Poppel. Twee oerkrijgers die elkaar nog vaak zouden bevechten. Van Poppel wint, voor Bontempi en Vanderaerden. De sprintduels tussen Bontempi en Van Poppel bleven heroïsch en legendarisch.
Wat als…???
Hieronder een weergave van het artikel uit de Telegraaf over dat moment. Dit is een directe quote van het artikel, geschreven door Harry ten Asbroek in de Telegraaf van 1986
===================================================
Verbazing en kritiek na beslissing Swerts
Skala-ploegleider vergokt etappezege Gert Jakobs
Door: Harry ten Asbroek
Erba – Dankzij een domme, onbegrijpelijke beslissing van de Belgische ploegleider Roger Swerts in de Giro d’Italia kan Nederland — in navolging van de oude vete tussen de ploegen van Jan Raas en Peter Post — zich opmaken voor een nieuwe bloedwraak in de aanstaande Tour de France: die tussen de renners van Post en Swerts.
Volkomen buiten hun schuld zijn de twee vrienden Gert Jakobs en Erik Breukink de aanleiding tot deze nieuwe Nederlandse wielervendetta geworden. Beide debutanten — Jakobs in de Skala-ploeg van Swerts, Breukink in de Panasonic-ploeg van Post — zijn trainingsmaten. Samen maakten ze twee jaar eerder deel uit van de Nederlandse ploeg die op de Olympische Spelen van Los Angeles de vierde plaats behaalde bij de 100 kilometer ploegentijdrit.
Welnu, Breukink ging gisteren in de 15de etappe, 50 km voor de finish in Erba bij Como, op zoek naar de eerste ritzege voor zijn ploeg in de Giro. Hij kreeg Jakobs met zich mee.
Het peloton — onder supervisie van roze truidrager Saronni — vond het uitstapje van de twee Nederlandse groentjes wel best. In de stijl van een schitterende achtervolging — waarbij vooral Jakobs grote indruk maakte — schoof de vaderlandse tandem in ijltempo bij de meute vandaan.
Juist toen hun vlucht na 15 km uiterst serieuze vormen begon aan te nemen (al twee minuten voorsprong), verscheen ploegleider Swerts naast de twee koplopers. Hij gebood zijn pupil: geen kopwerk meer doen. Waarop Breukink, al de minst sterke van de twee, niet verder forceerde maar nog even trouw doorbuffelde. In recordtijd viel hun schitterende vlucht ten prooi aan nieuwe prijsjagers uit het peloton… Die tot hun grote verbazing de olandesi onverwacht snel in het vizier kregen. Uiteindelijk profiteerde de Noor Dag Erik Pedersen van de situatie en won de etappe.
Jakobs was bepaald niet te spreken over het ingrijpen van zijn ploegleider: “Verdomme, ik wist het eigenlijk al toen we met z’n tweeën wegkwamen. Wij mochten niet doorrijden wanneer één van ons met een renner van Post voorop zou komen.”
Swerts probeerde zijn beslissing te verklaren: hij wilde spelen op de kaart van sprinter Van Poppel. Maar toen hij fel werd ondervraagd of hij niet een uitgelezen kans om zeep had geholpen — eerst met Jakobs de rit winnen en daarna pas Van Poppel — bekende Swerts: “Toen Jakobs vorige week in de rit naar Pesaro weg was, werd die ontsnapping tot twee keer toe door Post tenietgedaan. Nu is het 1-1 en zijn we weer in evenwicht.” Hij rookte zenuwachtig zijn sigaret op en voegde toe:“Vooral omdat het nu weer Jakobs betrof.”
Jakobs zei: “Ik kan wel willen, maar IK BESLIS niet.”
“Misschien heb ik wel een foute beslissing genomen. Misschien krijg ik er later spijt van”, gaf Swerts eerlijk toe, maar “Ik ben niet begonnen hoor! Maar als ik me laat sollen door Post, noemen ze me een sukkelaar. Ze noemen me toch al zo’n brave. Nu hebben ze gezien dat ik ook anders kan.”
Al tijdens de Tour van vorig jaar raakte Swerts in conflict met Jan Raas, in de etappe waarin Raas zijn renner Manders verbood om met Van Vliet door te rijden. Hoewel Raas toen de schuld kreeg, had Swerts gisteren moeten bedenken dat hij er weinig mee opschiet als hij straks met Van Poppel — zijn troef — voor het eerst aan de Tour meedoet, maar wel met vetes met Raas én Post in zijn bagage. Met al twee ritzeges van Van Poppel in deze Giro had hij in de vlucht van Jakobs en Breukink juist het omgekeerde moeten doen: investeren voor de Tour.
Nog dommer is zijn ingrijpen gezien de enorme kans die Jakobs had om in een direct duel Breukink te kloppen — en zo de derde ritzege van Skala binnen te slepen. Daar komt bij dat Swerts zijn andere renners in het peloton niet eens had ingelicht over zijn voornemen. Terwijl Jakobs al gestopt was met kopwerk, zaten Kuiper, Verhoeven, Jack van der Poel en Van Houwelingen nog op kop van het peloton zich uit te sloven om hun jonge krachtpatser te verdedigen. Aan de finish keken ze vol ongeloof: “Waarom is Jakobs niet doorgegaan???”
“Ik kijk heel vreemd aan tegen het ingrijpen van Swerts.” – Hennie Kuiper
Met zijn emotionele éénmansactie heeft Swerts niet alleen Peter Post tot vijand gemaakt, maar ook het vertrouwen van zijn eigen renners ondergraven. Wellicht het ergste van alles: zijn positie als ploegleider is ondermijnd.
Peter Post schaterlachend:
“Waar is die in hemelsnaam mee bezig??? Ik kan er niet eens kwaad om worden. Ik vind het alleen maar dom. Het ergste is nog dat hij zo speelt met zijn eigen renners. Die Jakobs had voor 99 procent zeker gewonnen. Wij zaten eigenlijk gevangen. Breukink zat voorop in een slechte uitgangspositie, terwijl Vanderaerden bijna terug op zijn oude niveau was, maar nu in het peloton moest wachten op wat zou komen.”