Glorious Glacier Ride: een machtige rit door de Alpen

In de Tour de France gingen de renners over de Cormet de Roselend – een klim die je niet vergeet. Een pas waar het asfalt kronkelt langs bossen, meren en eeuwige rust, en waar het uitzicht je stilmaakt, zelfs als je longen om lucht happen. Voor profs is het morgen een strijdtoneel. Voor ons, fietsers van de Glorious Glacier Ride, is het op 7 september een moment van bezinning.

Want waar de Tour over pieken raast, fietsen wij van München naar Monaco, in 15 dagen, langs gletsjers die in hoog tempo verdwijnen. Geen koers. Wel een tocht met een doel: zien en voelen wat de gevolgen van klimaatverandering zijn en hier actie op ondernemen.

Van de gletsjer naar de zee

De Glorious Glacier Ride ontstond niet in een vergaderruimte, maar natuurlijk op de fiets. Geïnspireerd door de eerste Zwitserse editie van de Climate Classic in 2024 – afgeleid van de succesvolle Nederlandse variant van Cycling 4 Climate – ontstond het idee om de afbrokkelende gletsjers van dichtbij te eren – door erlangs te fietsen, ze te voelen, ze een stem te geven.

De cijfers zijn schokkend: de laatste 25 jaar is bijna 40% van het gletsjerijs in de Alpen is verdwenen. Niet door natuur, maar door onze collectieve uitstoot. Het eeuwige ijs blijkt vergankelijker dan gedacht.

En dat is geen verre realiteit. Het gebeurt hier, in Europa. Op plekken waar we fietsen. Waar we ademhalen. Waar we ons klein voelen, en tegelijk verbonden.

De cols van het geweten

De route van de Glorious Glacier Ride voert over reuzen die elke fietser kent, maar zelden in één tocht tegenkomt, zoals:

• Passo di Stelvio – met zijn 21 bochten
• Furkapass – langs het befaamde Hotel Belvedere
• Col du Galibier – groots, kaal, adembenemend
• Cime de la Bonette – het dak van Europa
• Col de Turini – grillig, bebost maar verrassend zwaar

Maar deze tocht draait niet om KOM’s of Strava‑segmenten. Het draait om wat je onderweg ziet: rotsen waar ooit ijs was, rivieren vol smeltwater, en dorpen die elk jaar iets hoger hun sneeuwgrens zien opschuiven.

Op 11 september eindigt de tocht in Monaco, aan een Middellandse Zee die er inmiddels tot 6 °C warmer is dan normaal voor de tijd van het jaar. Een snikhete, stille waarschuwing aan de rand van weelde.

Carbon Crowd Sinking: samen in actie komen. 

Als je plastic op straat ziet liggen, raap je het op. Toch? Waarom zouden we dat niet ook doen met onze CO₂-uitstoot?

De Carbon Crowd Sinking–actie doet precies dat: het biedt iedereen de mogelijkheid om actief een deel van zijn of haar uitstoot op te ruimen. Niet met vage compensatie, maar met echte, meetbare projecten van de Carboneers. Goed voor de mens en planeet!

Of je nu meefietst in de Alpen of thuis in Nederland rijdt: ook jij kunt bijdragen. Want de gevolgen van uitstoot stoppen niet bij grenzen. En de verantwoordelijkheid ook niet.

Waarom we dit doen

De Glorious Glacier Ride is een enorme beproeving. Van de eerste trappen in München tot de laatste etappe naar Monaco: hoogtemeters gegarandeerd. Het is fietsen om aandacht te vragen. Als liefde. Als herinnering aan wat er was – en wat we misschien kunnen behouden, als we het willen.

We fietsen niet om te winnen. We fietsen om niet te verliezen.

Doe mee – op je fiets of vanuit huis 

Iedereen kan een stuk van de Glorious Glacier Ride meefietsen (vooral handig als je in de buurt woont), dus wees welkom om op 7 september over de Cormet de Roselend mee te fietsen. En/of help op afstand, door een deel van jouw CO₂-uitstoot op te ruimen. Plastic gooi je toch ook niet zomaar op straat? Waarom dumpen we dan wél onze CO₂ in de atmosfeer die onze (vooralsnog enige) Aarde leefbaar houdt?

Bekijk de route, steun de actie en sluit je aan op: www.gloriousglacier.eu