Niet dat Van Bindsbergen geen goeie tijdrijder is. Het najaar ervoor snelt hij zelfs naar de wereldtitel! Winnaar van de 100 kilometerploegentijdrit, samen met Gerrit Solleveld, Maarten Ducrot en Gerard Schipper. Onverdeeld gelukkig is Van Bindsbergen overigens niet met die titel. Hij is verkouden maar doet 75 kilometer lang zijn werk, meer dan dat zelfs. Voordat hij definitief moet afhaken, perst hij er nog eenmaal alles uit. Van Bindsbergen rijdt daarna direct door naar het hotel, om te douchen. Een medaille gaan we toch niet halen, denkt hij zeker te weten.
Toch wel: goud, maar Van Bindsbergen weet niet op tijd de huldigingsceremonie te bereiken. Dat hij de 100 kilometer niet uitrijdt, dat hij niet bij die huldiging kan zijn én dat hij tijdens het Sportgala op tv met vol bombarie alsnog wordt gehuldigd; Van Bindsbergen heeft het er jaren moeilijk mee. Een mooi en tegelijk treurig verhaal dat in De Muur38 (september 2012) prachtig is opgetekend door Wiep Idzenga.
Terug naar Mol, terug naar 29 maart 1983. Van Bindsbergen staat aan de leiding en bespaart zich – daar ga ik gemakshalve maar even vanuit – een rit naar hotel en douche. Wachten dus. Op een mogelijke huldiging. Maar, die komt er niet. Volgens de geklokte tijden blijft Van Bindsbergen de snelste maar er is gedoe aan de finish. Er klopt iets niet. Journalisten weten wat er aan de hand is, maar de jury niet. Of wil zich niet laten kennen.
Totdat duidelijk wordt, ook bij de jury, dat een van de renners niet is gestart en dat de renners erna in feite een minuut te vroeg aan hun rit zijn begonnen. ‘Boosdoener’ is André Boonen, bekender door zoon Tom dan door z’n eigen presteren. Alle renners na Boonen senior klokken een tijd die een minuut langzamer is dan de daadwerkelijke tijd en dus wordt die minuut er uiteindelijk weer afgetrokken.
Resultaat: Bert Oosterbosch wint de tijdrit, en Frits van Bindsbergen kan gaan douchen.
NB: Cees Priem wordt twee dagen later eindwinnaar van de Driedaagse van de Panne, maar hij lijkt baat gehad te hebben bij het gehannes met de tijdrittijden, suggereert het Limburgsch Dagblad direct na de tijdrit: ‘Cees Priem, die allesbehalve tijdrijder van origine is, kreeg tot zijn grote verrassing de derde plaats toegewezen. Hij moest er zelf om lachen, maar de wedstrijdcommissarissen handhaafden hem met een tijd die slechts zeven seconden boven Oosterbosch lag.’
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020