Vijf jaar voordat hij zaadbalkanker overwon en zich daarna ontpopte als de beste ronderenner aller tijden, reed hij door een nat Oslo, alleen. In zijn eerste volledige profjaar werd hij wereldkampioen. Tweede werd Miguel Indurain, de man die in begin jaren ’90 de Tour de France domineerde. Bij de junioren won een heel jonge Jan Ullrich. Wat ik me vooral nog herinner: de regen en de volgwagen met de ontstoken koplampen.
Armstrong was toen nog een brede kerel, zwaar voor een coureur, een man voor de vlakke klassiekers. Een rauwdouwer met een oorring die het koersen nog moest leren, maar die wel lef had en inhoud. Als de achtervolgende groep binnenkomt is goed te zien hoe zwaar ruim zes uur wedstrijd in deze omstandigheden zijn geweest. Zoals Mart Smeets zegt: ‘Met de bekken open.’
Wat ik me ook nog herinner: de verzorger van Armstrong had een cowboyhoed op en na de finish een schitterende felicitatie aan Armstrong door een Nederlander in een regenjas. Te zien in dit filmpje:
- Voltooid commentaar - 18/07/2013
- Nog niks van de Tour de France gezien - 02/07/2013
- Gewoon doortwitteren - 26/01/2013