Denis Menchov - Rabobank 2005‘I actually didn’t expect to win today.’
De Vuelta van 2005 is slechts zeven kilometer onderweg, en Denis Menchov mag zijn Rabobankshirt al ruilen voor de gouden leiderstrui. Hij denkt niet aan de eindzege. Waar hij wel aan denkt? Een raadsel. ‘I’ll go day by day, no?’

Na een week sprinten gaat de weg omhoog. Topfavoriet en titelverdediger Roberto Heras wint op de eerste aankomst bergop naar Valdelinares. Menchov eindigt als tweede. Hij is vanaf dat moment de enige renner in de top tien zonder een Spaans vlaggetje achter zijn naam.
In rit negen, een tijdrit rond Lloret de Mar, pakt Menchov een minuut op Heras, en herovert het goud. Het is vanaf het zonovergoten strand slechts één ritje naar de skistations van Andorra. De Vuelta keert richting Pyreneeën en Rabobank zakt vanaf dat moment iedere dag een plekje in het ploegenklassement. Maar Menchov houdt stand in het wiel van Heras. Hij plooit niet. Zijn knechten wel. Eerst sneuvelt de beresterke Mathew Hayman, en na de rustdag ook debutant Niels Scheuneman. Ze verlaten noodgedwongen de Spaanse ronde.

Zondag 11 september 2005, een bergrit door de kou en regen van de Picos van Asturias. Door de mistflarden rijdt een groepje renners voor het peloton uit. Scarponi, Caruso en Beloki zitten erbij. Het zijn ploeggenoten van Heras en ze voeren iets in hun schild.
Achter hen knabbelt hun ploegleider Manolo Saíz tevreden op zijn bocadillo. Vandaag is een perfecte dag om de Vuelta naar zijn hand te zetten. Morgen kan er gerust worden. Twee minuten achter hen geeft de Fin Jukka Vastaranta op. Denis Menchov heeft nu nog slechts vier ploeggenoten in koers: Pedro Horrillo Muñoz, Alexandr Kolobnev, Thorwald Veneberg en Bram de Groot. Ondanks de aanwezigheid van De Groot in de kopgroep zijn de Rabo’s totaal niet opgewassen tegen de tot de tanden toe bewapende Spaanse teams.
Op de voorlaatste klim, de Alto de la Colladiella, versnelt Heras. Menchov volgt. Alleen, zoals hij al de hele ronde doet. Hij moet een gaatje laten. Het gat wordt in de afdaling groot genoeg om alle dromen van Menchov in te begraven. Het plan van Saíz slaagt. De ploeggenoten wachten hun kopman Roberto Heras op, en zetten hun grote molens aan het werk tot ze in de mistflarden zijn opgelost. Denis Menchov wordt door vakkundige Spaanse kleermakers in het pak genaaid.

De Rabo-kopman is op serieuze achterstand gereden en moet het helemaal alleen opknappen.Tot opeens Leon van Bon van de Belgische Lotto zich op kop van de achtervolgende groep zet, en aan het werk begint. Minutenlang, misschien wel een half uur, rijdt van Bon op kop tegen het vals plat. Achter hem vormt zich een lint met renners die nog eens opscheppen van het geserveerde buffet. Aan de voet van de laatste steile col is het bord van Menchov en Van Bon leeg geschept. Boven op de Valgrande Pajares ziet Denis Menchov dat Roberto Heras zijn gouden trui al heeft aangetrokken. Het podium ligt vanaf dat moment vast tot en met de slotceremonie in Madrid. Menchov verzoent zich met zijn tweede plaats. ‘It was a bad day.’ De Rus zette er ditmaal niet eens zijn vraagteken bij.
Waren ze bij het hulpeloze Rabobank op zoek naar tijdelijke inhuurkrachten? Zei Breuk tegen van Bon in die rit dat het OK was?
‘Ik kan me die rit niet echt goed herinneren’, zo zegt van Bon nu. ‘Volgens mij reed ik op dat moment gewoon voor mijn eigen kansen. Soms worden er weleens dingen voor een ander gedaan, ja. Maar dan gaat het altijd om een gemeenschappelijk belang. Ik was toen niet echt met Menchov bezig.’

Een paar maanden na de finish in Madrid blijkt Roberto Heras positief te hebben getest op het verboden middel EPO, en moet zijn zege inleveren*.
Denis Menchov kreeg zo zijn Spaanse pak weer terug.
En Leon Van Bon? Die ging vanaf 2007 opnieuw bij de Rabobank aan de slag.


*In 2011 draaide de rechtbank van Vallodolid de schorsing van Heras terug, waarmee ook zijn resultaten weer geldig zijn. Heras staat nu toch weer als winnaar van de Vuelta ’05 vermeld.

Martijn Sargentini