Welkom in de mooiste week van het jaar, vélo vererende lezer. Echt waar, de rest doet er even niet toe.

*U twijfelt, maar leest door.*

Al zijn het monsterontsnappingen van 200+ kilometers, al wint er een Nederlander L-B-L, al bestijgt er een Mestreechse bink het Olympische podium: híer, nú en om déze week gaat het.

*Uw nieuwsgierigheid is gewekt en even droomt u weg en ziet u weer het wapperen van de zwarte leeuw op het gele doek. U kantelt het glas weer naar stevige stijgingspercentages en proeft weer even afgelopen zondag.*

Het mag! Ja! Zuip uzelve te pletter, neem de week vrij, kniel voor elk passerend frame met twee wielen en zing van zielevreugd’ over de koers! En vooruit, dat mag u een beetje aandikken met wat biggelaars.

*U bent ’t, nondeju, met me eens! Vrouwlief schrikt van de knallende knuist op tafel. BAM!*

Wat u zondag heeft gezien was de meest sacrale editie van de Ronde van Vlaanderen sinds tijden.

*BAM #2!*

Een super-Slowaak in de mooiste en tevens lelijkste wielertrui deed alles goed en – laten we wel wezen – beter dan we hadden durven dromen.

*Super-Slowaak Petrus S.*

Onze Petrus S. – de meest roekeloze gelovige in koers – verloochende de wielerwetten en verloste zichzelf. Belangrijker nog: afgelopen zondag bracht Petrus S. het rotsvaste geloof weer terug bij de gewone man. Het geloof in de koers, het geloof in het samen bewieroken van de koers en vooral het geloof in dat sámen kunnen doen.

*Wanneer de godenverering u wat ver gaat, heeft u waarschijnlijk nog niet genoeg gedronken.*

En volgende week gaan Petrus S. en consorten het huwelijk weer aan met de Koningin der Klassiekers: Parijs-Roubaix. En Petrus S. – met zijn rotsvaste geloof – zal over de kasseien heen denderen, op weg naar zijn lief die hem zal opwachten, daar, bij de finish op die wielerbaan. En wat er ook gebeurt – of hij nu wint, tweede wordt of zijn sleutelbeen breekt – hij weet één ding verdomd goed, lieve lezer: it’s bad to be sad. 

*U lacht en probeert zo nasaal mogelijk dit tegen vrouwlief te zeggen. Het liefst zal ze dit nooit begrijpen, maar zal haar hart wel een vreugdesprongetje maken om het feit dat u nog steeds een jongetje bent.*

Kijk nog even terug op de Ronde en begin u maar vast te verkneukelen over Trouée d’Arenberg en le Carrefour de l’Arbre.

Koers is geen oorlog, maar ’t is dikwijls oorlog in koers.

Welkom in de mooiste week van het jaar.

Jos Mans