De grootste dopingzondaar van de eeuw schuwt de media niet. Op 15 december 2015 sprak Lance Armstrong bijna 2 uur met podcaster Joe Rogan over het leven na zijn schuldbekentenis bij Oprah Winfrey. Hij zegt daarover dat die openbare boetedoening te vroeg kwam. Hij was er op dat moment niet klaar voor, besefte toen nog niet wat hij had aangericht. Nu zegt hij beter te begrijpen waarom heel veel mensen kwaad zijn op hem, diep teleurgesteld zijn, zich bedrogen voelen. Het lijkt erop dat Armstrong tot een zeker niveau van zelfinzicht is gekomen, iets wat bij Oprah nog geheel ontbrak. Op de vraag waarom hij zo hardnekkig bleef liegen, antwoordt hij dat hij verantwoordelijkheid droeg voor zichzelf, de sport, zijn team, de sponsors en zijn Livestrong foundation. Zijn verhaal als overlever van kanker was veel groter dan zijn verhaal als renner. Zeker in de VS waar wielrennen geen grote sport is. Maar iedereen kent wel iemand die kanker heeft of eraan gestorven is. En nu verscheen er opeens iemand op tv die kanker had overleefd en daarna 7 keer de Tour de France won. Dat was zijn unieke starfactor. Lance Armstrong werd dankzij de ziekte wereldberoemd en too big to fail. Hij kon de waarheid niet vertellen want dan zou alles instorten.
Madness
Armstrong benaderde de sport – of zijn fiets – zoals hij zijn ziekte had benaderd: een kwestie van leven of dood. ‘It was madness’, zegt hij tijdens het interview met Joe Rogan. Hij laadde zich op met het haten van zijn tegenstanders en die benadering zette hij voort in zijn houding tegenover de pers en zijn criticasters. Veel te competitief, veel te agressief. Hij ging er vol in terwijl hij wist dat hij fout zat. Dat is, zegt hij achteraf, een vrij domme houding voor iemand die schuldig is. Hij had geen tegenspraak om zich heen georganiseerd, daar heeft hij nu spijt van. Zo gaan die dingen als je on top of the world zit en dan is de val lang en diep. Hij moest een paar huizen en zijn privé jet verkopen. Hij moest zich terugtrekken uit de Livestrong foundation en het fundraisingdeel viel voor een groot deel weg. Dat laatste vindt hij het ergste, zegt hij. Niemand draagt, laat staan koopt meer een geel armbandje.
Zondebok
‘Lance Armstrong has no place in cycling,’ zei UCI president Pat McQuaid op 22 oktober 2012. Van de Verlosser in 1999 naar de Zondebok in 2012. Armstrong moest het wielrennen redden na de Festina-affaire in 1998: de Tour van 1999 zou de ‘schoonste ooit’ worden. Na het USADA-rapport in 2012 moest hij het wielrennen opnieuw redden door alle zonden van de gehele sport op zich te nemen. Een streep door zijn 7 gele truien en een levenslange schorsing. Figuurlijk doodverklaard, dat is de functie van zondebokken. Wielrennen blijft een katholieke sport. Maar is het verstandig om alle fouten uit het verleden aan één man toe te schrijven en hem geen plaats meer te gunnen binnen de complexe wereld van het profwielrennen waarover hij heel veel weet? Zou het profwielrennen niet juist baat kunnen hebben bij de kennis van Lance Armstrong, zijn hernieuwde inzichten over gebruik van PED’s, zijn ideeën over vernieuwing van de wielersport, verbetering van de positie van renners? Is het niet juist verstandig om Armstrong wel een plaats te gunnen binnen het profwielrennen, op zijn minst als adviseur? Hoe diep moet iemand door het stof gaan? Is de tijd rijp voor vergeving? Heel veel mensen zijn nog steeds erg kwaad op Armstrong, maar vergeving reinigt. Ik denk dat hij een waardevolle bijdrage zou kunnen leveren aan de ontwikkeling van de sport. Rennen dan alle sponsors weg? Dat zal wel meevallen, in de VS zijn ze dol op comeback kids.
Verloren zoon
Misschien manipuleert Armstrong iedereen de moeder, maar als Hein Verbruggen (hoewel nog niet geheel zeker) erevoorzitter mag blijven van de UCI én 40.000 euro vergoeding krijgt voor de juridische kosten die hij gemaakt heeft, onder meer voor deze in een website vervatte woedeaanval toen de ’totally subjective CIRC’ hem onwelgevallige conclusies trok, dan is er vast ook een plek beschikbaar voor de verloren zoon uit Texas. Vooral als Lance in dat geval wél flink veel tegenspraak om zich heen verzamelt.
- Podcast: Thijs Zonneveld over Mijn gevecht - 21/12/2016
- Is de tijd rijp voor vergeving van Lance Armstrong? - 29/12/2015
Too big to fail maar hij had het ook bij 1 of 2 gele truien kunnen laten. De kuil werd door hemzelf alsmaar dieper gegraven. Ik gun hem vergeving, zeker als ik in het interview hoor dat hij mensen petsoonlijk heeft benaderd voor een gesprek. Jammer dat het mensen kapot maken was iov enkel liegen. In het laatste geval was het allemaal een stuk makkelijker.
Hij was gewoon de beste van zijn generatie. Heeft gedaan wat hij moest doen, deed wat iedereen deed en was daar gewoon het beste in om op dat niveau te presteren. Nooit betrapt, dus onterecht geschorst.
Onterecht dat zijn zeges zijn afgepakt. Misschien is dan de nummer 131 de terechte tour winnaar?
Hij heeft mooie sport laten zien. Heb het van dichtbij mee mogen maken en heb juist respect voor hetgeen hij heeft gepresenteerd op de fiets en daarbuiten.
Nogmaals, hij deed wat hij moest doen, wat er gedaan werd en was daar de beste in.
De basis van competitiesport is wedstrijden winnen op reglementaire wijze.
Als je de regels niet volgt, ben je een valsspeler.
Als dit pas ontdekt wordt als de wedstrijd afgelopen is, ben je evengoed een valsspeler.
Als je betrapt wordt en ook nog eens de organisator omkoopt zodat het in de doofpot belandt, ben je een dubbele valsspeler.
Het argument dat je dat doet omdat anderen het ook doen, pleit je niet vrij van schuld.
Het is bovendien schuldig verzuim, want je hebt ze hun gang laten gaan.
Je beschadigt op deze manier opzettelijk de sport, al ben je niet de enige met boter op het hoofd.
Als je daarenboven over lijken gaat, mensen bedreigt/intimideert/manipuleert/terroriseert, verlies je het respect als mens.
Als je grote inspanningen doet voor kankerbestrijding, win je respect..
Het is een vreemde man, en ik zou hem nu toch graag uit de schijnwerpers zien.
>>Misschien manipuleert Armstrong iedereen, maar als Hein Verbruggen erevoorzitter mag blijven van de UCI dan is er vast ook een plek beschikbaar voor de verloren zoon uit Texas.
Misschien manipuleerde Hitler iedereen maar als Bashar al-Assad mag blijven zitten als leider van Syrië dan is er ook vast een plek beschikbaar voor de verloren zoon uit Braunau.am Inn.
Alle voors en tegens die ik op het subject van Armstrong kan bedenken, afgewogen hebbend, meen ik dat Uci, Aso en dopinginstanties, zich nog verder belachelijk zouden maken door LA in enige capaciteit in ere te herstellen/aan te nemen. Zijn hondstrouwe fans moeten het maar doen met hun herinneringen, video en boeken. Als bijv. Fox Sport hem wil als analist, be my guest. Verder moet nieuwe wind waaien. Genoeg capabele ambitieuze mensen/wielerliefhebbers op deze bol. Competitieve sport moet, net als maatschappij, niet het exclusieve domein van een betrekkelijk old boys/girls kliekje worden. De fouten waar dat toe leidt, weten we in ruime zin van geschiedenis en is onverkort dagelijks nieuws. Het zal altijd wel een (menselijk) probleem blijven, dominanten en volgers, maar het helpt niet bewezen zondaars/leiders in ere te herstellen. Jammer dat Verbruggen de dans wist te ontspringen.
@rob
Het blijft helaas een soort van old boys network. Doping zondaars van weleer rijden als ploegleider rond in de koers. Op die manier veranderd er niets. Nu niet en in de toekomst niet.
LA, had nooit veroordeeld mogen worden. 3/4 van het peleton gebruikte in die jaren dus stop gewoon met zeiken het is en blijft de beste renner ooit.
Geloof jij maar verder in sprookjes. (over is en blijft de beste dan toch)
een andere Rob
Het is de grootste sportcrimineel ooit in verbond met Johan Bruyneel en Michelle Ferrari. En dat is wel wat meer dan een dopingzondaar. Hij manipuleerde, zette aan tot dopinggebruik, heeft andere renners het onmogelijk gemaakt om op natuurlijke wijze topsport te kunnen bedrijven. Lees het USADA rapport, het boek van Tyler Hamilton, het boek van onderzoeksjournaliste van de New York Times Julie Mcquire. Dan kan je net als de WADA, UCI terecht concluderen dat hij levenslang heeft.
Enne een moordenaar mag terecht nooit bij de politie of justitie werken. Zo ook moet de grootste sportcrimineel niet in de sport terug kunnen komen.