Tientallen jonge honden dwaalden de voorbije wintermaanden met één hoofdgedachte door het kille rennersbos. Zichzelf afmattend doorheen het middengebergte, onder de Spaanse zon of als bondgenoot (of is het net andersom?) van druilerige regendruppels. Allen fantaserend over die ultieme droom. Ondertussen omvatte de ontbijtmand niet alleen een pot confituur, enkele sneetjes brood en wat zoete honing, maar ook bladen gevuld met cijfers.
Enkele van die jonge honden weten nu al dat 2013 ook hun jaar niet wordt. Anderen leven van cijfers, want het naast elkaar leggen van die getallen leverde een interessante en hoopgevende vergelijkingsanalyse op.
Streekgebonden patriot dat ik ben, souffleer ik jullie enkele namen van streekgenoten toe. Kerels die op deur 2013 gaan kloppen,de één al wat harder dan de ander, en ze al dan niet effectief gaan openen.
Foto: Roland Desmet
Te beginnen bij een kerel, geboren in het jaar waarin Greg Lemond zijn tweede tour won: 1989. Zijn naam: Jelle Wallays. In 2010 winnaar van Parijs Tours bij de U23. Een jaar later Gilbert aan de rechterzijde flankerend als derde in het Belgisch kampioenschap. 2012 werd voor Jelle een jaar waarin voornamelijk de mentale weerbaarheid hard getest werd door allerhande gezondheidskwaaltjes. Rustig groeiend in een stabiele omgeving (Topsport Vlaanderen) met op een afstand Jonathan Vaughters over de schouders meekijkend. Ik zet Jelle in mijn voorjaarsploeg. Een klassiek veulen met een karrevracht vol talent voor het Vlaamse werk. De semi-klassiekers worden zijn speelterrein en op Jelle’s speelplein wordt er geen verstoppertje gespeeld…
Foto: Roland Desmet
De tweede naam, heeft in België daadwerkelijk al een ‘naam’. Voor hem wordt 2013 het jaar van de internationale doorbraak. En dus interessant om even voor te stellen voor onze Nederlandse vrienden: Gianni Meersman. Geboren in het jaar waarin Bernard Hinault zijn laatste tour won: 1985. Een flyer. De koersbeugels gehanteerd door een man met flair . Vorig jaar geopend met ritwinst in Parijs-Nice, en geëindigd met een overtuigende derde plaats in San Sebastian.
Geen link met het flandrienlandschap,allesbehalve een kasseiminnaar. Aanbidder van onvervalste heuvels. Kijk en bewonder: één brok elegantie op de fiets. Aankomst bergop? Gianni komt als een duiveltje uit het doosje..
Naam nr. 3 sleept een grupetto vol verwachtingen mee. Opende vorig jaar met een BAM van jewelste met winst in de omloop het Nieuwsblad. Een man die eigenlijk Oost-Vlaming is, maar in België meer als West-Vlaming wordt beschouwd en daar nu ook zijn pantoffels in de kast heeft gestationeerd: Sep Vanmarcke (°1988).
Een kerel om nog voor het seizoen start, op YouTube zijn stijl te bestuderen en als een spons in het geheugen op te nemen. Want wees er zeker van: Sep heeft de voorbije winter, er op zijn eentje voor gezorgd dat de kasseien van de Oude Kwaremont weer wat gladder zijn geschuurd.
Foto: Roland Desmet
Sep, hoe eenvoudig kan een voornaam zijn. Weinig voornamen kunnen gekoppeld worden aan persoonlijkheid. Bij Sep is dat wel het geval, Sep straalt eenvoud uit. Sep is Sep. Een kerel vergroeid met koers. Een renner die terug doet denken aan vervlogen tijden. Sep heeft zijn doping sedert enkele jaren gevonden: beredeneerd koersen. De uitbundigheid van de jeugdjaren omgezet in scherpzinnig koersgedrag. Noteer hem alvast voor het klassieke voorjaar: Sep zal – BAMMEN – met of zonder Boonen in het wiel…
Allen bonken ze vroeg of laat de deur naar succes open. Is het niet in de koers, dan in het leven.
- Het beloofde land - 24/01/2017
- De vervooruit-bookmaker - 10/09/2015
- King Küng - 14/07/2014