‘Het amarillo’ (voorloper van de huidige rode leiderstrui) is ‘onterecht’ afgebeeld op het Spaanse kaartje. Het Miko-Mercier petje verraadt dat Joop in dit ‘geel’ geen Tour wint, dat doet hij wel op de actiefoto rechts. In het Tour de France-geel van 1980 en met TI-Raleigh-petje. Leiderstruisponsor Lois is de andere verrader. Het spijkerbroekenmerk verbindt zich eind jaren zeventig/begin jaren tachtig aan de Vuelta.
Foto’s van Zoetemelk in een Lois-trui kom je in de boeken over Nederlands grootste wielrenner overigens niet of nauwelijks tegen, laat staan in kleur. Wielerfotograaf Cor Vos was niet naar Spanje afgereisd en veel andere fotografen lieten de Vuelta – blijkbaar – ook links liggen.
Hoe dan ook: Zoetemelk wint de ronde, en nog vrij makkelijk ook. Als de achttiende rit, een zware bergrit, moet beginnen, besluiten de Spaanse renners te gaan staken. Ze zijn boos omdat er in de slotweek wel erg veel ritten in het etappeschema zijn gepropt. In drie dagen moeten er vijf ritten worden afgewerkt. Meerdere per dag dus, ten gunste van de organisatie die de start- en finishplaatsen uiteraard laat betalen.
Er volgt een langzaamaan actie, en dus geen combine van Spanjaarden die met z’n allen tegen Joop hadden kunnen rijden. Maar zonder de staking was de zege ook wel naar Zoetemelk gegaan, laat hij doorschemeren in ‘Joop Zoetemelk. Een open boek’. ‘De Spanjaarden lieten zich met mijn ploeg meedrijven, zonder zelf enige ambitie te tonen. (…) Ik heb het er makkelijk gehad. De laatste dagen waren zelfs een beetje vervelend.’
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020