De Rabobanker keek me glimlachend aan. Ik probeerde voor mezelf te achterhalen naast wie ik eigenlijk fietste, maar ik kon zijn gezicht niet thuis brengen.
‘Ik schaam me dood,’ zei ik, ‘ik herken je niet, ik weet niet wie je bent.’
‘Niet erg, hoor!’
‘Ik vind het verschrikkelijk, mag ik vragen wie je bent?’
‘Jos van Emden.’
‘Oh ja, nu zie ik het, de Nederlands kampioen tijdrijden.’
Jos bleef minzaam glimlachen.
‘Ik laat je gaan, mijn dag kan niet meer stuk.’
‘Als dat zo is,’ zei Jos, ‘dan kan die van mij ook niet meer stuk.’
Sinds de Sibbergrubbe ben ik fan van Jos. Hij reed zich dit jaar geregeld in de kijker, in de Giro, de Veenendaal Classic en Parijs-Tours. Iedere keer als hij in beeld komt, zeg ik tegen mezelf: ‘Kijk, daar heb je Jos.’
- Brief aan Tom - 22/10/2018
- Wieler-ABC - 08/03/2018
- Federico Bahamontes - 28/07/2017