Een kroniek over de voorbereiding op het WK cyclocross voor masters. Een kampioenschap zonder selectiecriteria. €62,50 betalen, dan mag je meedoen. Een modderfiguur slaan, is het laatste wat ik wil. Toeleven naar het WK masters cyclocross.

Deel 2:

Een plan

Acht minuten ‘vinden’. Een hele uitdaging. Er is zeker marge voor groei, hou ik me voor. Qua techniek, hopelijk ook fysiek. Een houvast. De concurrentie staat echter ook niet stil. Uitgaan van eigen kracht. Op basis van een plan. Maar ik start ook weer niet van nul.

Dinsdag 22 augustus 2023

Ik zit op mijn veldritfiets. Voor de eerste keer dit seizoen. Of beter: het aankomende seizoen. Gevoelsmatig zit ik nog volop in het wegseizoen. Feitelijk zit ik nog in het wegseizoen; de aankomende weken staan nog volop criteriums op de kalender, waar ik kort wil eindigen. Maar ik heb voorgenomen om vanaf nu iedere week één keer op de crosser te zitten.

Ik smeed een plan, in contouren. Ik heb een nieuwe fiets, een nieuw set wielen. De oude veldritfiets is weggebracht naar de fietsenmaker. Voor het eerst zal ik de luxe kennen van twee crossfietsen. Wellicht dat ik het aankomende seizoen eens door de materiaalpost kan gaan. Een noviteit. (niet helemaal waar: twee jaar geleden reed ik in Hilversum met mijn leegloper in een reflex wel de post in, om daar vervolgens niemand met een reservefiets aan te treffen; wel een oude bekende voor een gezellig praatje. Dat verzachtte de pijn van de gedwongen opgave).

Qua materiaal begint het er een beetje op te lijken. Ik heb een eerste aanzet voor mijn wedstrijdplanning gemaakt. De kalender wordt langzaam gevuld. Voor de trainingen iets van een plan van aanpak. Ik maak een lijstje van geschikte trainingsplekken in de omgeving. En het benoemen van ambities.

Meerdere winters liet ik de fiets enkele weken staan. Ik liep hard om de conditie op pijl te houden. In december 2018 reed ik twee veldritjes. Sindsdien deed ik iedere winter een beetje meer. Afgelopen winter reed ik 7 veldritten, waaronder het NK. In Zaltbommel was het modderhappen, modderlopen. Ouderwetse cross. Tot aan de enkels in de modder. Ik ploegde 45 minuten door de Zaltbommelse uiterwaarden om welgeteld 8,04 km af te leggen…

Alles met voorzichtige ambities en lage verwachtingen. Bij het maken van het nieuwe wedstrijdoverzicht, kijk ik terug naar oude lijstjes. Het WK masters in Mol komt voorbij. De afgelasting was helaas, maar geen verrassing. Corona was nog bepalend.

Ik ontdek dat Hamburg dit jaar het WK voor masters organiseert. Het eerste weekend van december wordt op mijn lijstje bijgeschreven. Cursief nog, de computervariant van in potlood.

Nu ik ook daadwerkelijk ingeschreven ben, zijn de ambities definitief naar boven aangescherpt. Meer dan ‘lekker fietsen’ en ‘goed overwinteren’. Er moet een tandje bij; ik kan in Hamburg geen modderfiguur slaan.

Dik van de Koolwijk